Pieśń wilgi: Amerykańskie dziewczęctwo w wojennych Chinach

Opinie czytelników

The Oriole's Song to pięknie napisany pamiętnik odzwierciedlający doświadczenia autora z dzieciństwa w Chinach przed i podczas II wojny światowej. Styl pisania jest poetycki i sugestywny, zapewniając wyjątkową perspektywę wpływu miejsca na rozwój dziecka w burzliwym tle.

Książka jest pięknie napisana lirycznym językiem, oferując unikalny i żywy wgląd w doświadczenia autora w Chinach. Skutecznie oddaje wpływ otoczenia na rozwój osobisty i zawiera głęboką perspektywę kulturową. Czytelnicy czują więź, jakby słuchali osobistych historii, którymi się dzielą.

Niektóre zdjęcia zawarte w książce są małe i ziarniste, co skutkuje brakiem przejrzystości i szczegółowości, co może umniejszać ogólne wrażenia.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Oriole's Song: An American Girlhood in Wartime China

Zawartość książki:

17 maja 1951 roku Dwight Rugh - przedstawiciel Yale w Chinach przez dwadzieścia lat i jeden z ostatnich Amerykanów pozostałych w Chinach po rewolucji komunistycznej - został zabrany ze swojego domu w Changsha na masowy wiec, gdzie został potępiony jako imperialistyczny szpieg. Dwadzieścia trzy lata później jego córka była jedną z pierwszych Amerykanek, które wjechały do Chin po ich ponownym otwarciu na Zachód. Pomimo faktu, że rewolucja kulturalna była w pełnym rozkwicie, odwiedziła miejsce "procesu" swojego ojca i spotkała się z niektórymi z jego przyjaciół i kolegów, którzy zostali zmuszeni do udziału w postępowaniu.

W tym sugestywnym i pięknie napisanym pamiętniku BJ Elder opowiada niezwykłą historię swojej rodziny i tego, jak to było dla niej, jedynego dziecka, dorastać w Chinach podczas II wojny światowej. Urodzona w Hunan, dzieciństwo spędziła w dwóch językach i "między dwoma imionami". W odległym miasteczku nad rzeką dzieli strach i entuzjazm swoich chińskich przyjaciół, ukrywa się przed japońskimi bombami, zmaga się z chińską kaligrafią i spędza zaczarowane lata w ukrytej dolinie. Mimo to uważa Amerykę za "dom". Kiedy jednak rodzina wraca do Stanów Zjednoczonych, dziewczyna czuje się przyciągana z powrotem do kraju, w którym się urodziła.

Jest to opowieść o tym, jak jedna osoba próbowała nadać sens przeszłości, o byciu ukształtowanym przez dwie kultury, ale nigdy w pełni nie należąc do żadnej z nich, o widzeniu świata z jednego punktu widzenia, ale czując obecność innego, jak druk przechodzący z drugiej strony kartki. W końcu, dwie dekady po rewolucji kulturalnej, autorka ponownie zabiera nas "do domu", do znacznie bardziej otwartych Chin, gdzie pogodziła się z przeszłością i swoim miejscem pomiędzy dwoma światami, które znała.