Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.
Oryginalny tytuł:
Song and Its Fountains
Zawartość książki:
George William Russell, lepiej znany jako (1867-1935), mistyk, poeta, malarz, dziennikarz, redaktor i praktyczny ekonomista wiejski, był kluczową postacią w irlandzkim odrodzeniu literackim i powstaniu nowoczesnej Irlandii. Od początku XX wieku przez całe życie przyjaźnił się z W.
B. Yeatsem, George'em Moore'em, Lordem Dunsanym, Jamesem Stephensem, Stephenem Mackenną (tłumaczem Ennead Plotyna), Jamesem Joyce'em i innymi pisarzami, myślicielami i artystami, a także był blisko związany z Irlandzkim Towarzystwem Teatru Narodowego (później Abbey Theatre). W swojej biografii Henry Summmerfield wspomina o nim, że prawdopodobnie w połowie 1884 roku "zaczął doświadczać snów na jawie o zadziwiającej sile i wyrazistości, które wydawały się być wepchnięte do jego świadomości przez umysł, który nie był jego.
Obrazy kosmicznych wydarzeń i innych światów przytłaczały go majestatem dalekim od wszystkiego, czego był świadomy w swojej własnej istocie.
"Pamiętam, jak czyste, święte i piękne wydawały się te wyobrażenia", pisał w późniejszych latach, "jak przychodziły jak krystaliczna woda, która zmiatała błotnisty nurt mojego życia..... Widzialny świat stał się jak gobelin dmuchany i poruszany przez wiatry za nim.
Gdyby podniósł się choć na chwilę, wiedziałbym, że jestem w raju". Song and Its Fountains jest przesiąknięta siłą tego potężnego wewnętrznego życia. W tej książce starałem się wyśledzić piosenkę z powrotem do jej sekretnych źródeł.
Tak jak uważałem za nienaturalne oglądanie w galeriach obrazów niezwiązanych ze sobą lub zabranych z ołtarzy, dla których zostały namalowane, tak uważałem za nienaturalne, aby liryka podążała za liryką w tomie bez wskazania cielesnych lub duchowych okoliczności, z których się narodziły. Umieściłem tutaj kilka piosenek w ich naturalnej psychicznej atmosferze. Ci, którzy nie mogą podążać za moim rozumowaniem, mogą być rozbawieni lub zainteresowani fantazją, jaką poeta zbudował na temat swojego życia i poezji.
- A pradawna tajemnica wyciąga ręce dzień po dniu, bierze krzesło i śpiewa ze mną Przy mojej chacie zbudowanej z gliny.
