Pięść Kij Nóż Pistolet: Osobista historia przemocy

Opinie czytelników

Pamiętnik „Fist Stick Knife Gun” autorstwa Geoffreya Canady to porywająca i osobista relacja z dorastania w ubóstwie i przemocy w Nowym Jorku. Canada zastanawia się nad swoimi doświadczeniami i ich wpływem na jego wysiłki na rzecz poprawy społeczności i wyników edukacyjnych dzieci w podobnych środowiskach. Chociaż książka oferuje wgląd w wyzwania życia w śródmieściu i kwestię przemocy z użyciem broni palnej, nie dostarcza konkretnych rozwiązań, koncentrując się bardziej na narracji i osobistym świadectwie.

Książka jest dobrze napisana, wciągająca i zapewnia potężną perspektywę z pierwszej osoby na złożoność dorastania w ubóstwie w śródmieściu. Wielu czytelników uznało ją za pouczającą i prowokującą do myślenia, skłaniającą do refleksji nad kwestiami społecznymi, takimi jak przemoc z użyciem broni palnej i różnice w edukacji. Maluje również żywy obraz zaangażowania autora w poprawę życia dzieci w społecznościach borykających się z trudnościami.

Niektórzy czytelnicy zwracali uwagę na brak konkretnych rozwiązań przedstawionych kwestii, uważając, że książka nie oferuje konkretnych odpowiedzi na problemy przemocy i ubóstwa w miastach. Dodatkowo, krytyka dotyczyła poglądów politycznych autora, które mogą nie trafić do wszystkich odbiorców. Niektórzy uważali, że inne wpływowe czynniki, takie jak opieka rodzicielska, zostały niedostatecznie zbadane w narracji.

(na podstawie 86 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Fist Stick Knife Gun: A Personal History of Violence

Zawartość książki:

Szczery i porywający pamiętnik założyciela Harlem Children's Zone, zabierający czytelników przez Kanadę, w której przemoc prześladowała każdy róg ulicy.

Na długo przed lawiną pochwał dla jego pracy - od Oprah Winfrey, od prezydenta Billa Clintona, od prezydenta Baracka Obamy - na długo przed tym, jak stał się znany ze swoich występów w talk show, spotów Members Project i filmów dokumentalnych, takich jak Waiting for "Superman", Geoffrey Canada był małym chłopcem dorastającym w strachu na podłych ulicach Południowego Bronxu. Jego świat dzieciństwa był światem, w którym "chłopcy z chodnika" uczyli się kodów bloku i byli klasyfikowani poprzez rytuały pięści, kija i noża.

Potem ulice się zmieniły, a stawka stała się jeszcze wyższa.