Pies, który szeptał

Opinie czytelników

Bohaterem książki jest Wilson Steele, samotny profesor i weteran z Wietnamu, który niespodziewanie znajduje towarzystwo i nowe spojrzenie na życie dzięki psu o imieniu Thurman, adoptowanemu przez jego matkę. Poprzez humor i emocjonalną głębię, historia zgłębia tematy uzdrowienia, odkupienia i wpływu zwierzaka na ludzkie życie.

Wielu recenzentów chwaliło ciepłą i wzruszającą narrację, wciągające postacie i urok Thurmana, mówiącego psa. Książka została doceniona za humor, głębię emocjonalną i podnoszące na duchu przesłanie dotyczące uzdrowienia i wiary. Czytelnicy docenili wciągający styl pisania i sposób, w jaki historie się przeplatają.

Niektóre krytyczne uwagi dotyczyły przewidywalnej fabuły i niepotrzebnych elementów suspensu, które umniejszały ogólne wrażenia z lektury. Kilku czytelników uznało, że książka zawiera zbyt wiele wątków religijnych, które nie wszystkim mogą przypaść do gustu, a jeden z recenzentów wspomniał, że tempo momentami było powolne. Ponadto niektórzy sugerowali, że autor mógłby bardziej rozwinąć poważne aspekty życia bohaterów.

(na podstawie 88 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Dog That Whispered

Zawartość książki:

Bestsellerowy autor Jim Kraus powraca z wzruszającą opowieścią o psie, który przekonał ludzi, że potrafi mówić. Wilson Steele jest samotnym profesorem i weteranem z Wietnamu, który lubi mieszkać sam, upierając się, że jest już za późno na założenie rodziny.

Jego matka się z tym nie zgadza. Kiedy impulsywnie adoptuje uratowanego czarnego labradora, upiera się, że Thurman jest wyjątkowy i szepcze o nadchodzących wnukach. Wilson odrzuca ten pomysł jako fantazję.

Kiedy jego matka dowiaduje się, że w jej społeczności emerytów obowiązuje zakaz posiadania zwierząt, zmusza Wilsona do zabrania uroczego psa. Wilson zauważa, że warczenie Thurmana brzmi jak słowa, ale wie, że po prostu przenosi na zwierzę własne myśli.

Jeśli Wilson rozmawia z sąsiadami podczas spacerów i spędza czas z Emily, wdową z trójką dzieci, to nie dlatego, że Thurman go zachęcił. W końcu wszyscy wiedzą, że psy nie potrafią mówić...

prawda?