Pierwszy kryzys Lincolna: Fort Sumter i zdrada prezydenta

Opinie czytelników

Lincoln's First Crisis oferuje szczegółowe i wciągające spojrzenie na burzliwy wczesny okres prezydentury Abrahama Lincolna podczas niepokojów społecznych prowadzących do wojny secesyjnej. Autor, Johnson, łączy dogłębną wiedzę naukową z fascynującym stylem narracji, sprawiając, że wydarzenia historyczne rezonują ze współczesnymi kwestiami.

Książka jest chwalona za porywającą i szybką fabułę, łączącą szczegółową analizę historyczną z wciągającą narracją. Autor podkreśla złożoność wyzwań Lincolna i ożywia postacie i wydarzenia otaczające Fort Sumter, oferując nowe spojrzenie dzięki oryginalnym materiałom źródłowym. Wielu czytelników docenia eksplorację intryg politycznych i osobistych perspektyw kluczowych postaci, dzięki czemu historia wydaje się istotna dla dzisiejszych problemów.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać niektóre sekcje za zbyt szczegółowe lub skupione na konkretnych postaciach, potencjalnie kosztem szerszego kontekstu. Istnieją również przesłanki, że tempo może być przytłaczające dla tych, którzy szukają bardziej tradycyjnej, wolniejszej analizy wydarzeń historycznych.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Lincoln's First Crisis: Fort Sumter and the Betrayal of the President

Zawartość książki:

Pierwszy kryzys Lincolna dotyczy pięciu najbardziej znaczących miesięcy w historii Ameryki: Od grudnia 1860 roku do kwietnia 1861 roku. Kiedy Abraham Lincoln składał przysięgę jako prezydent, Stany Zjednoczone rozpadały się.

Siedem stanów dokonało secesji, a aż osiem wydawało się gotowych do nich dołączyć, w zależności od tego, jak nowy prezydent poradził sobie z kryzysem secesyjnym i jego punktem zapalnym: Fort Sumter w Karolinie Południowej, serce rebelii. Los republiki wisiał na włosku. Kryzys w Sumter był przedmiotem gorących dyskusji i dogłębnych badań przez ponad 150 lat.

W tej przemyślanej ponownej ocenie William Bruce Johnson łączy dogłębne badania i najnowszą historiografię z metodyczną analizą prawnika i okiem gawędziarza na znaczące szczegóły. Wkrótce po objęciu urzędu Lincoln zdecydował się na plan uniknięcia wojny z odłączonymi stanami, jednocześnie dotrzymując swojej inauguracyjnej obietnicy utrzymania obecności wojskowej Unii na Południu. Ponieważ zdecydował się nie ujawniać nikomu swojego planu, wkrótce rozeszły się plotki, że po prostu bał się działać.

Jednym ze źródeł takich plotek był sekretarz stanu Lincolna, William Henry Seward. Urażony, że Lincoln pozbawił go republikańskiej nominacji i przekonany, że Lincolnowi brakowało politycznego wyrafinowania niezbędnego do poradzenia sobie z kryzysem secesyjnym, Seward postanowił negocjować z Konfederacją na własną rękę i w tajemnicy. W międzyczasie generał Winfield Scott, najwyższy rangą oficer wojskowy Unii, przez dekadę polegał na Sewardzie w zakresie doradztwa politycznego, a teraz uważał, że podlega rozkazom Sewarda, a nie prezydenta.

Johnson śledzi, jak Seward i Scott sabotowali plan Lincolna. Na podstawie tej relacji, badania różnych osobowości (takich jak dowódca Fortu Sumter, major Robert Anderson) oraz szczegółowych badań nad aspektami porządku bitwy w Charleston, Johnson skonstruował tutaj nową narrację tego kluczowego okresu, której kulminacją jest nowa teoria na temat tego, jak i dlaczego wojna secesyjna rozpoczęła się tak, jak się rozpoczęła, oraz jak i dlaczego, gdyby rozkazy nowego prezydenta zostały właściwie wykonane przez Sewarda i Scotta, można było jej zapobiec.