Pierwsza miłość

Opinie czytelników

Książka, która szczególnie przypadła do gustu czytelnikom, zapewnia krzepiącą i inspirującą historię skupioną wokół wiary, miłości i zmagań związanych z życiem z przewlekłą chorobą. Wielu recenzentów doceniło postacie, z którymi można się utożsamić, a także szczegółowy sposób opowiadania historii. Styl autora jest znany ze swojej przystępności i emocjonalnej głębi, co czyni go ulubionym wśród fanów literatury amiszów. Jednak niektórzy czytelnicy życzyli sobie więcej szczegółów w niektórych aspektach historii i uznali fabułę za nieco przewidywalną.

⬤ Wzruszająca i inspirująca historia, która rezonuje z czytelnikami.
⬤ Angażujące i wiarygodne postacie, zwłaszcza główna bohaterka Maggie.
⬤ Silne motywy wiary i mocy modlitwy.
⬤ Dobrze napisana, łatwa w odbiorze i wciągająca historia.
⬤ Dobry rozwój postaci i głębia emocjonalna.
⬤ Wzruszające przedstawienie wsparcia rodziny i akceptacji wyzwań zdrowotnych.

⬤ Niektórzy czytelnicy życzyli sobie więcej szczegółów w wątku zalotów.
⬤ Fabuła może być przewidywalna, szczególnie w odniesieniu do typowych narracji amiszów.
⬤ Tempo dotyczące relacji między postaciami może być dla niektórych zbyt długie.

(na podstawie 196 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The First Love

Zawartość książki:

Jest lato 1951 roku, a Maggie Esh potrzebuje nadziei. Słodko uduchowiona i niezwykle ładna, pomimo zmagania się z przewlekłą chorobą, jest przyzwyczajona do uprzejmego traktowania przez młodych mężczyzn z jej dzielnicy kościoła Amiszów Starego Zakonu. Jednak Maggie chciałaby być bardziej podobna do innych dziewcząt w wieku zalotnym, aby mogła prowadzić normalne, zdrowe życie.

Sprawę komplikuje fakt, że Dat niedawno ponownie wyszła za mąż, niecały rok po śmierci matki. I chociaż jej macocha jest miła, Rachel jest znacznie młodsza od Mamm i po prostu nie rozumie Maggie ani jej choroby tak, jak Mamm.

Kiedy w okolicy pojawiają się namiotowe spotkania przebudzeniowe, Maggie jest zaciekawiona, a słowa mennonickiego kaznodziei rzucają jej wyzwanie, by ponownie zastanowiła się nad tym, co wie o wierze. Czy może nauczyć się ufać Bogu nawet wtedy, gdy nadzieja wydaje się odległym marzeniem?