Pierwsi Etiopczycy: Obraz Afryki i Afrykanów we wczesnym świecie śródziemnomorskim

Opinie czytelników

Książka przedstawia fascynującą narrację na temat wkładu starożytnych Afrykanów w cywilizację i krytykuje europejskie koncepcje wyższości oparte na kolorze skóry. Jednak niektórzy czytelnicy uważają podejście autora za zbyt pedantyczne i lekceważące innych naukowców.

Książka jest dobrze zbadana, zapewnia potężny wgląd w starożytną cywilizację afrykańską i podkreśla ich duchowe wierzenia oraz wpływ na myśl europejską.

Pisanie może wydawać się pedantyczne i samowystarczalne, z tendencją do umniejszania wkładu historyków i antropologów. Niektórzy czytelnicy uznali to za negatywne i woleli alternatywne źródła wiedzy o Afryce.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The First Ethiopians: The Image of Africa and Africans in the Early Mediterranean World

Zawartość książki:

The First Ethiopians bada obrazy Afryki i Afrykanów, które ewoluowały w starożytnym Egipcie, w klasycznej Grecji i cesarskim Rzymie, we wczesnym świecie śródziemnomorskim i we wczesnych domenach chrześcijaństwa.

Zainspirowany ciekawością dotyczącą początków rasizmu w południowej Afryce, Malvern van Wyk Smith skonsultował się z szeroką gamą źródeł: od sztuki naskalnej po klasyczne pisma podróżnicze; od przeddynastycznych afrykańskich początków cywilizacji egipskiej i nubijskiej po greckie i rzymskie postrzeganie Afryki; od ekspresji kulturowej Khoisan po wczesnochrześcijańskie koncepcje Afryki i jej mieszkańców jako "demonicznych"; od arystotelesowskiej klimatologii po średniowieczną kartografię; od geolingwistycznej historii Afryki po najnowsze odkrycia dotyczące profilu genomu ludów kontynentu. Jego badania doprowadziły do zaskakującej tezy: Zachodni rasizm ma swoje korzenie w samej Afryce, zwłaszcza w Egipcie późnego Nowego Królestwa, gdy elity rządzące starały się zdystansować egipską cywilizację od jej afrykańskich korzeni.

Kuszyccy Nubijczycy, założyciele Napaty i Mero, którzy w VIII wieku p.n.e. wyposażyli czarnych władców dwudziestej piątej dynastii w Egipcie, przyjęli i zaadaptowali takie dynastyczne dyskryminacje, aby odróżnić własną "wyższą" cywilizację meroicką od świata "innych Etiopczyków". W odpowiednim czasie archaiczni Grecy, którzy zaczęli przybywać do delty Nilu w VII wieku p.n.e., zinternalizowali te rozróżnienia w kategoriach identyfikacji Homera "dwóch Etiopii", wschodniej i zachodniej, aby stworzyć rasistowski (i rasistowski) dyskurs o "godnych" i "dzikich Etiopczykach".

Takie koncepcje zainspirowały praktycznie całe późniejsze rzymskie i wczesnośredniowieczne myślenie o Afryce i Afrykanach i stały się podstawą myśli europejskiej. Książka kończy się przeglądem szczególnego miejsca, jakie Etiopia Aksumicka - później Abisynia - zajmowała zarówno w europejskim, jak i afrykańskim świecie konceptualnym jako miejsce "godnej Etiopii", a także w szerszym kontekście dyskursów o etniczności i rasie.