Pierre Bourdieu: The Last Musketeer of the French Revolution
Pierre Bourdieu: Ostatni muszkieter rewolucji francuskiej argumentuje, że Bourdieu mianował się przedstawicielem narodu francuskiego i działał jako jego Zgromadzenie Narodowe.
W tym charakterze postanowił pracować z kartą preambuły do Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela, aby przypomnieć członkom ciała społecznego o ich prawach i obowiązkach; monitorować władzę ustawodawczą i wykonawczą i porównywać je z republikańskimi celami idealnych programów politycznych i społecznych zadekretowanych przez rewolucjonistów z 1789 r.; i ogólnie rzecz biorąc, utrzymać założenia francuskiej konstytucji. W tym sensie, podobnie jak d'Artagnan w Trzech muszkieterach Dumasa, Bourdieu przyjął na siebie rolę bojownika o prawdziwą Francję, a mianowicie strażnika republikańskiej tradycji rewolucji francuskiej.
Cała twórczość Bourdieu była rzeczywiście motywowana zawiedzioną obietnicą Rewolucji Francuskiej i upadkiem jej najszlachetniejszych ideałów. Jego pełne pasji analizy - rozwarstwienia edukacyjnego, produkcji i konsumpcji kulturowej, relacji między płciami, struktury społecznej gospodarki i skutków globalizacji - były zawsze przeprowadzane z myślą o moralnym wzorcu rewolucji. Bourdieu był rzeczywiście namiętnie przywiązany do wartości Rewolucji Francuskiej, w szczególności do wolności i merytokracji, do równości społecznej oraz do demokratyzacji i uniwersalizacji rządu.
Ale gdziekolwiek spojrzał, widział te wartości zdradzone przez tych samych ludzi, którzy opowiadali się za ich wdrożeniem, oraz przez organy rządowe, które zostały stworzone w celu zagwarantowania ich skuteczności. Oddany wartościom Deklaracji, był nieustannie sfrustrowany zdradą uniwersalizacji przez Piątą Republikę.