Pieniądze innych ludzi i ich wykorzystanie przez bankierów

Opinie czytelników

Książka, napisana przez Louisa D. Brandeisa prawie 100 lat temu, oferuje wnikliwą analizę systemu bankowego i jego wpływu na gospodarkę, pokazując, jak kwestie z przeszłości są dziś niepokojąco istotne. Podczas gdy wiele recenzji chwali jej dogłębne spostrzeżenia i znaczenie dla współczesnych kryzysów finansowych, inne krytykują jakość publikacji, w szczególności problemy ze składem, błędy OCR i brak informacji o publikacji.

⬤ Zawiera cenny kontekst historyczny dotyczący amerykańskiej bankowości i finansów.
⬤ Wnikliwa analiza wpływu „Money Trust”.
⬤ Wiele osób uważa, że treść jest bardzo istotna dla współczesnych kwestii finansowych.
⬤ Zachęca do krytycznego myślenia o roli banków i rządu.
⬤ Uważana za niezbędną lekturę dla osób zainteresowanych historią gospodarczą.

⬤ Wiele wydań zawiera znaczące błędy formatowania i typograficzne.
⬤ Niektórym czytelnikom trudno jest odnieść się bezpośrednio do współczesnych systemów finansowych.
⬤ Styl prozy może wydawać się przestarzały i wymagający dla niektórych czytelników.
⬤ Kwestie publikacji prowadzą do nieporozumień w zakresie cytowania i wiarygodności źródeł.

(na podstawie 40 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Other People's Money and How The Bankers Use It

Zawartość książki:

Louis D. Brandeis był sędzią Sądu Najwyższego i patriotą. Napisał książkę "Pieniądze innych ludzi i jak bankierzy je wykorzystują", aby ostrzec Amerykanów przed chciwymi bankierami, którzy kontrolują Stany Zjednoczone i doprowadzają nas do ruiny finansowej. Książka atakowała wykorzystanie funduszy inwestycyjnych do promowania konsolidacji różnych gałęzi przemysłu pod kontrolą niewielkiej liczby korporacji, które zdaniem Brandeisa działały w porozumieniu, aby zapobiec konkurencji. Brandeis ostro skrytykował bankierów inwestycyjnych, którzy kontrolowali duże ilości pieniędzy zdeponowanych w ich bankach przez ludzi z klasy średniej.

Szefowie tych banków, jak zauważył Brandeis, rutynowo zasiadali w zarządach spółek kolejowych i dużych producentów przemysłowych różnych produktów i rutynowo kierowali zasobami swoich banków w celu promowania interesów własnych firm. Firmy te z kolei dążyły do utrzymania kontroli nad swoimi branżami poprzez miażdżenie małych firm i tępienie innowatorów, którzy opracowali lepsze produkty, aby z nimi konkurować. Brandeis poparł swoje twierdzenia dyskusją na temat rzeczywistych kwot w dolarach - w milionach dolarów - kontrolowanych przez konkretne banki, branże i przemysłowców, takich jak J. P. Morgan, zauważając, że interesy te niedawno nabyły znacznie większą część amerykańskiego bogactwa niż podmioty korporacyjne kiedykolwiek wcześniej. Obszernie cytował zeznania z dochodzenia Kongresu przeprowadzonego przez Komisję Pujo, nazwaną na cześć przedstawiciela Luizjany Ars ne Pujo, w sprawie samolubnych i monopolistycznych transakcji biznesowych. Rozdział V książki ("What Publicity Can Do") zawiera w początkowej części dobrze znaną linię, która była często cytowana na poparcie regulacji poprzez obowiązki informacyjne: "Mówi się, że światło słoneczne jest najlepszym środkiem dezynfekującym.

Światło elektryczne najskuteczniejszym policjantem".