Pielęgniarstwo przez strzały i pociski: Historia pielęgniarki z czasów Wielkiej Wojny

Opinie czytelników

Książka stanowi fascynujący opis doświadczeń Beatrice jako pielęgniarki podczas I wojny światowej, łącząc fakty historyczne z jej osobistymi wspomnieniami. Pierwsza połowa skupia się na kontekście historycznym, podczas gdy druga oferuje styl narracji, który wielu czytelników uznało za wciągający i zachwycający.

Wielu recenzentów doceniło dwoistą naturę książki, zwracając uwagę na wciągający styl narracji w drugiej połowie. Czytelnicy uznali osobistą historię i wspomnienia Beatrice za wciągające, zapewniające wgląd w jej życie i doświadczenia podczas wojny. Kontekst historyczny przedstawiony w pierwszej połowie również został doceniony, a jeden z recenzentów podkreślił dobrze napisaną przedmowę wyjaśniającą rolę pielęgniarek podczas wojny. Ogólnie rzecz biorąc, książka została opisana jako piękna, przejmująca i warta przeczytania.

Niektórzy czytelnicy uważali, że pierwsza połowa książki zawiera zbyt wiele ciekawostek i brakuje w niej szczegółowych opisów technik pielęgniarskich lub doświadczeń żołnierzy. Kilku recenzentów wyraziło rozczarowanie faktem, że książka wydawała się bardziej podróżnicza niż skupiająca się na pielęgniarstwie podczas wojny. Dodatkowo, jeden z recenzentów wskazał, że spodziewał się więcej szczegółów na temat praktyk pielęgniarskich, a nie opisów historycznych.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Nursing Through Shot and Shell: A Great War Nurse's Story

Zawartość książki:

Ten niedawno odkryty pamiętnik daje intymne spojrzenie na służbę Beatrice Hopkinson podczas Wielkiej Wojny, siostry pielęgniarki Sił Terytorialnych, która pozostała niezłomna i wierna swojemu zawodowi, gdy pielęgnowała przez strzały i pociski.

Skrupulatnie zbadane wprowadzenie dr Vivien Newman wydobywa świat Beatrice z cienia, zestawiając jej wojenną służbę z tłem Wojskowej Służby Pielęgniarskiej, gdzie oddane, profesjonalne pielęgniarki pracowały bliżej linii frontu, niż kobiety mogły sobie wcześniej wyobrazić.

Beatrice została wybrana do najbardziej uciążliwego rodzaju służby w najcięższej fazie wojny. Przybyła do St Omer latem 1917 roku, kiedy miasto było nieustannie bombardowane. Gdy jej szpital był atakowany nocami, Beatrice po prostu kontynuowała pracę, do której przyjechała do Francji: ratowanie życia i ulżenie umierającym żołnierzom na froncie zachodnim.

Dla Beatrice wiosna 1918 roku upłynęła pod znakiem morza krwi. Złapana podczas gwałtownego odwrotu armii brytyjskiej, gdy szpitale i pacjenci byli narażeni na zdobycie przez wroga, ona i jej zespół szybkiego reagowania byli przewożeni między kilkoma stacjami rozliczeniowymi we Francji i Belgii. Operowali tysiące żołnierzy rannych podczas ostatniej próby wygrania wojny przez Niemcy.

Gdy losy wojny ostatecznie obróciły się na korzyść aliantów, Beatrice przeszła przez Belgię, kraj zniszczony przez wojnę i okupację wroga. Ten pamiętnik daje rzadki wgląd w realia pielęgniarstwa na pierwszej linii frontu oczami kogoś, kto nigdy nie spodziewał się pracować dla armii, ale kiedy jej kraj wezwał, chętnie i niezłomnie odpowiedział.