Piękno i koniec sztuki: Wittgenstein, wielość i percepcja

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Beauty and the End of Art: Wittgenstein, Plurality and Perception

Zawartość książki:

Beauty and the End of Art pokazuje, w jaki sposób odrodzenie zainteresowania pięknem i poczucie końca sztuki zachodniej stawiają nas przed wyzwaniem ponownego przemyślenia sztuki, piękna i ich relacji. Argumentując, że późniejsze prace Wittgensteina i współczesna teoria percepcji oferują właśnie to, czego potrzebujemy do jednolitego podejścia do sztuki i piękna, Sonia Sedivy dostarcza nowych odpowiedzi na te współczesne wyzwania. Te nowe ujęcia zapewniają również wsparcie dla wittgensteinowskiego realizmu i teorii percepcji, które je umożliwiają.

Subtelna forma realizmu Wittgensteina wyjaśnia dzieła sztuki w kategoriach praktyk regulowanych normami, które mają własne zróżnicowane konstytutywne normy i wartości. Wittgensteinowski realizm sugeruje również, że różnorodne piękno staje się dostępne i pociągające w różnych epokach kulturowych i ukazuje wspólną wartość "wyższego rzędu". W oparciu o te ramy Sedivy argumentuje, że percepcja jest formą zaangażowania w świat, która czerpie z naszych zdolności konceptualnych. Podejście to wyjaśnia, w jaki sposób doświadczenie percepcyjne i postrzegalna obecność świata mają wartość, pomagając wyjaśnić różnorodność piękna dostępnego w różnych kontekstach historycznych i dlaczego wiele twarzy piękna pozwala nam doświadczyć wartości postrzegalnej obecności świata.

Uważnie analizując współczesne debaty na temat sztuki, estetyki i percepcji, Beauty and the End of Art prezentuje oryginalne podejście. Spostrzeżenia tak różnych myślicieli, jak Immanuel Kant, Hans-Georg Gadamer i Arthur Danto, Alexander Nehamas, Elaine Scarry i Dave Hickey są splecione razem, aby ujawnić, że mają one sens, jeśli wprowadzimy do rozmowy współczesną teorię percepcji i wittgensteinowski realizm.