Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Hell for Leather: The World of a Sporting Journalist
Od lat sześćdziesiątych do przełomu wieków Phil Wilkins był głównym pisarzem krykieta w gazetach The Sydney Morning Herald i The Sun-Herald, a następnie The Australian i The Sun.
W tej autobiografii wspomina wielkich graczy, których obserwował i z którymi przeprowadzał wywiady, historyczne wydarzenia, ożywiając wspomnienia krykiecistów, zawodników ligi rugby, rugby union i piłki nożnej, bokserów i tenisistów. Wśród jego kawalkady mistrzów są Rod Laver, Ian i Greg Chappell, Dennis Lillee i Jeff Thomson, Bob Simpson, Bill Lawry i Shane Warne; Anglicy Freddie Trueman, Ian Botham, Colin Cowdrey i Geoffrey Boycott, Indie Zachodnie Vivian Richards, Gordon Greenidge i Desmond Haynes, Pakistańczycy Javed Miandad i Imran Khan, Hindusi Bishan Singh Bedi i Sunil Gavaskar oraz wcześniejsi australijscy nieśmiertelni Keith Miller, Ray Lindwall i Norman O'Neill; w lidze rugby, Johnny Raper, Ron Coote, Reg Gasnier, Harry Wells i Bobby Fulton; w związku rugby, Ray Price i Ken Catchpole, Ewen McKenzie i Phil Kearns, Tim Horan i Jason Little, David Campese i Nick Farr-Jones, wszyscy wygrywający mecze i łamiący zasady gry, najpotężniejsi z wykonawców. Ale pierwszym z jego wielkich był kapitan Melbourne Australian Rules i późniejszy trener, wspaniały Ron Barassi.
Przede wszystkim Wilkins chwali swojego najmniejszego bohatera, nieustraszonego dziewięcioletniego chłopca z Gujany, Dominica, który uratował mu życie, rzucając się na uzbrojonego w fajkę bandytę podczas zamieszek w meczu World Series Cricket w Georgetown podczas "zapomnianej trasy" w 1979 roku, kiedy Australijczycy zremisowali serię SuperTestów z mistrzami świata Indiami Zachodnimi Clive'a Lloyda.
