Piekło to bardzo małe miejsce: Głosy z izolatki

Opinie czytelników

Książka „Piekło to bardzo małe miejsce” stanowi wstrząsającą i wnikliwą eksplorację odosobnienia poprzez mocne relacje osób, które go doświadczyły. Podkreśla głębokie szkody psychiczne wyrządzone przez takie nieludzkie praktyki i krytykuje stosowanie odosobnienia w amerykańskim systemie więziennictwa. Choć książka została doceniona za swoją otwierającą oczy treść i emocjonalną głębię, niektórzy czytelnicy uważają, że jest ona powtarzalna i nie można jej uogólnić na inne formy izolacji.

Niezwykle dobrze napisane opisy i relacje z pierwszej ręki, fascynujące i otwierające oczy narracje, podnoszą świadomość na temat nieludzkich praktyk w systemie więziennictwa, promują empatię i zrozumienie znoszonego cierpienia, polecane jako niezbędna lektura dla zwolenników wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych.

Niektóre relacje mogą wydawać się powtarzalne, niektóre eseje są postrzegane jako zbyt długie, nieprzydatne do uogólniania doświadczeń izolacji poza izolatką, mogą być zbyt graficzne dla wrażliwych czytelników.

(na podstawie 37 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Hell Is a Very Small Place: Voices from Solitary Confinement

Zawartość książki:

Elegancka, ale wstrząsająca ("San Francisco Chronicle") kolekcja tekstów z izolatek, która uchyla rąbka tajemnicy na temat tej powszechnej współczesnej formy tortur. Każdego dnia w Ameryce ponad 80 000 osób jest przetrzymywanych w izolatkach - trzymanych w całkowitej izolacji przez dwadzieścia trzy lub dwadzieścia cztery godziny na dobę, przeniesionych tam z ogólnej populacji bez żadnego procesu prawnego lub uzasadnienia.

W potężnym krzyku udręki mężczyzn i kobiet zakopanych głęboko w dołku ( Kirkus Reviews ), Hell Is a Very Small Place oferuje rzadkie relacje od ludzi, którzy są teraz lub byli w izolatce. Jak napisała Chelsea Manning z własnej celi, osobiste relacje więźniów są jednymi z najbardziej niepokojących, jakie kiedykolwiek czytałam.

Te relacje z pierwszej ręki są uzupełnione przez wybitnych ekspertów badających psychologiczny, prawny, etyczny i polityczny wymiar odosobnienia oraz obszerne wprowadzenie autorstwa współzałożycieli Solitary Watch, Jamesa Ridgewaya i Jean Caselli. Sarah Shourd, która sama przeżyła ponad rok w izolatce, pisze w przedmowie o doświadczeniu, które zmieniło jej życie.