Ocena:
Pamiętnik „Hell If We Don't Change Our Ways” autorstwa Brittany Means szczegółowo opisuje jej traumatyczne dzieciństwo naznaczone niestabilnością, nadużyciami i odpornością. Przedstawia jej zmagania z dorastaniem z uzależnioną od narkotyków matką, prowadzeniem koczowniczego trybu życia i ostatecznie odnalezieniem swojego głosu poprzez pisanie. Narracja jest potężna i emocjonalna, uchwycając tematy przetrwania, przebaczenia i odkrywania siebie.
Zalety:⬤ Mocna i trzymająca w napięciu opowieść, która podkreśla przetrwanie i odporność.
⬤ Pięknie napisana proza, która urzeka i angażuje czytelnika.
⬤ Oferuje unikalny styl narracji, który łączy wspomnienia z feministyczną opowieścią o dojrzewaniu.
⬤ Wywołuje głębokie emocje i refleksje, co czyni ją ważną lekturą dla zrozumienia traumy i uzdrowienia.
⬤ Odwaga autorki w dzieleniu się swoją historią rezonuje z czytelnikami, zachęcając do empatii i współczucia.
⬤ Treść jest niezwykle ciężka i może być trudna dla niektórych czytelników, zwłaszcza tych z historią traumy.
⬤ Nieliniowa oś czasu może być dla niektórych myląca i trudna do śledzenia.
⬤ Niektóre recenzje wspominają o słabej jakości pisania, fragmentarycznych historiach i braku jasności, co utrudnia zaangażowanie się w tekst.
⬤ Nie nadaje się dla czytelników szukających lekkich lub prostych wspomnień.
(na podstawie 28 opinii czytelników)
Hell If We Don't Change Our Ways: A Memoir
Recenzja z gwiazdką od Kirkus
"Brittany Means poskładała odłamki niszczycielskiego dzieciństwa w tym potężnym pamiętniku. Jest rozdzierający, ale jednocześnie triumfalny, wstrząsający, ale znakomicie opowiedziany. Hell If We Don't Change Our Ways to opowieść o przetrwaniu, która sprawiła, że zakrztusiłam się i kibicowałam."
-Jeannette Walls, autorka "Szklanego zamku".
"Trwały wpływ książki może być tym, czego wymaga od gatunku pamiętnika. Brittany Means stworzyła jednocześnie najbardziej poczytną i najbardziej psychologicznie rygorystyczną książkę, jaką czytałem od dziesięcioleci. Potrzebowałem przypomnienia, że sztuka może to zrobić."
-Kiese Laymon, autorka "Heavy".
"Nie mogę napisać historii o sobie jako smutnym, cichym dziecku dwójki narkomanów. Tak nie było, nawet kiedy było. Dla mnie spanie w samochodzie było normalne. Co więcej, było wygodne i przyjemne. Uwielbiałem moje łóżko zrobione z ubrań w worku na śmieci, w którym zapadałem się powoli jak wujek Fester z filmu Rodzina Addamsów.... Uwielbiałem motele, ich baseny i tandetne kanały telewizyjne.... Nikt nie mógł nam mówić, co mamy robić".
Dzieciństwo Brittany Means było plamą autostrad i traum, które załamały wszelkie próby śledzenia czasu. Brittany nie dbała o to, dokąd jadą - do przydrożnego motelu na środkowym zachodzie, do schroniska czy do The Barn w Indianie, zagraconej rezydencji, którą jej zielonoświątkowi dziadkowie nazywali domem - dopóki byli razem. Ale co jakiś czas jej mama zaskakiwała ją - i odchodziła.
Gdy Brittany dorastała i kwestionowała swoje skomplikowane relacje oraz ubóstwo, przemoc i niestabilność, które ją otaczały, zaczęła zdawać sobie sprawę, że piekło to nie tylko miejsce, o którym czytała w Biblii; był to cykl przemocy, który uwięził jej rodzinę. Dzięki horrorom, neuropsychologii i silnym więziom Brittany odkrywa sens tego cyklu i znajduje sposób na jego opuszczenie.
Rozplątując sieć swoich najbardziej bolesnych wspomnień, Brittany tworzy opowieść o samozachowawczości, odporności i nadziei z unikalnym stylem narracji - wspaniały przykład ludzkiej zdolności do przetrwania najbardziej przerażających doświadczeń i dalszego rozwoju.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)