Ocena:

Hell Hound, pierwotnie zatytułowana Baxter, to powieść grozy autorstwa Kena Greenhalla, wznowiona przez Valancourt Books. Skupiona wokół Baxtera, socjopatycznego bull terriera, opowieść zgłębia mroczną psychikę bohaterów, prezentując niepokojącą, ale skłaniającą do refleksji narrację. Łączy w sobie elementy czarnego humoru z wglądem w ludzkie zachowanie, dzięki czemu jest to wyjątkowa lektura, która pozostaje w pamięci czytelnika.
Zalety:Książka charakteryzuje się doskonałym pisarstwem z żywymi obrazami i psychologiczną głębią. Czytelnicy doceniają czarny humor i sprytną podwójną perspektywę zarówno Baxtera, jak i jego ludzkich właścicieli. Proza jest opisywana jako ekonomiczna i przenikliwa, zapewniając mrożącą krew w żyłach, ale wciągającą narrację. Wielu uznało ją za odświeżająco odmienną od typowego horroru, z naciskiem na psychologiczną złożoność, a nie na gore.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważali, że tempo było nierówne, a pierwsza połowa była mocna, ale późniejsze części stawały się mylące lub zaskakujące w sposób, który mógł umniejszyć przyjemność z lektury. Kilka osób wspomniało również, że mroczna tematyka książki może nie być odpowiednia dla wszystkich odbiorców, a tytuł „Hell Hound” może zmylić czytelników, którzy spodziewają się czegoś bardziej nadprzyrodzonego niż to, co zostało przedstawione.
(na podstawie 22 opinii czytelników)
Hell Hound (Paperbacks from Hell)
Jakie są możliwości mojej siły? To myśl, której nigdy wcześniej nie miałem. Co by było, gdyby pewnego ranka, gdy staruszka stanęła u szczytu schodów, nagle poczuła ciężar napierający na jej nogi? Co by było, gdyby rzuciła się do przodu, chwytając powietrze i uderzając cienką czaszką o krawędź schodów? Co by się ze mną stało, gdyby znaleziono ją nieruchomą na dole schodów? '
Takie są myśli Baxtera, socjopatycznego bull terriera polującego na idealnego pana, gdy rozważa śmierć swojej pierwszej ofiary. Będący podstawą uznanego filmu Baxter z 1989 roku, mrożący krew w żyłach i od dawna nieosiągalny Hell Hound (1977) Kena Greenhalla zyskał reputację zaginionego klasyka horroru. To wznowienie zawiera nowe wprowadzenie autorstwa Grady'ego Hendrixa.
„Niedoceniony klasyk dziwaczności, który plasuje się obok Crash i The Wasp Factory”. - Fright.com.
„Zasługuje na to, by być znacznie bardziej znanym, a nie tylko „kultowym klasykiem”... Nie mogę go wystarczająco polecić! ' - Too Much Horror Fiction
„Autor, który został kryminalnie zaniedbany przez współczesnych czytelników... Czas zacząć celebrować Kena Greenhalla”. - Jonathan Janz.