Pieczęć świętych: Proroctwo i świętość w doktrynie Ibn 'Arabiego

Opinie czytelników

Książka omawia wpływową i kontrowersyjną postać Ibn Arabiego, badając jego wkład w sufizm i myśl islamską. Czytelnicy doceniają jej dogłębność w odniesieniu do koncepcji metafizycznych i świętości, podczas gdy niektórzy krytykują podejście autora do interpretacji i analizy naukowej.

Książka jest chwalona za doskonałą i przejrzystą prezentację doktryn Ibn Arabiego, w szczególności na temat etapów ścieżki sufickiej i koncepcji świętości. Została opisana jako niezbędny tekst do zrozumienia Ibn Arabiego, porównywalny pod względem znaczenia z innymi znaczącymi uczonymi, takimi jak Henry Corbin. Pozytywnie oceniana jest również analiza wzajemnego oddziaływania między sektami islamskimi a perspektywą suficką.

Niektórzy czytelnicy uważają, że książka zawiera nadmierne kaznodziejstwo i próby przeciwstawienia się poglądom innych uczonych do tego stopnia, że staje się nużąca. Pojawiają się krytyczne uwagi dotyczące podejścia autora do interpretacji Ibn Arabiego, sugerujące, że jego metodologia może prowadzić do błędnych wniosków. Ponadto podnoszone są obawy dotyczące rozdźwięku między zrozumieniem przez zachodnich uczonych kontekstów kulturowych Bliskiego Wschodu a oryginalnymi tekstami.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Seal of the Saints: Prophethood and Sainthood in the Doctrine of Ibn 'Arabi

Zawartość książki:

Ibn Arabi, urodzony w 1165 r. w Andaluzji i zmarły w 1240 r.

w Damaszku, za życia uznawany był za al-Shaykh al-Akbar, najwyższego mistrza duchowego. W ciągu ośmiu stuleci wywarł głęboki wpływ na islamski mistycyzm. W ostatnich latach wiele ważnych opracowań pomogło zapoznać zachodniego czytelnika z metafizyką Ibn Arabiego, a proces ten został znacznie wzmocniony przez niniejszy tom, w którym Michael Chodkiewicz po raz pierwszy bada „hagiologię” Mistrza lub nauczanie o świętości.

Opierając się na dokładnej analizie odpowiednich tekstów, praca Chodkiewicza bada ten istotny aspekt doktryny świętości Ibn Arabiego, definiując naturę i funkcję świętości, jednocześnie określając kryteria typologii świętych opartej na pojęciu proroczego dziedzictwa. ”