Pięciu dżentelmenów z Japonii: Portret charakteru narodu

Opinie czytelników

Książka oferuje wnikliwą eksplorację japońskiej kultury i historii z perspektywy pięciu wybitnych postaci. Chociaż zapewnia sympatyczny pogląd na Japonię i pozostaje wciągająca pomimo swojego wieku, niektóre aspekty mogą wydawać się przestarzałe lub mniej istotne dla współczesnych czytelników.

⬤ Doskonałe wyjaśnienie japońskiego charakteru
⬤ sympatyczny portret japońskiej kultury
⬤ interesujący kontekst historyczny
⬤ wciągający styl pisania
⬤ wgląd w życie pięciu wybitnych Japończyków podczas II wojny światowej.

⬤ Niektóre dyskusje na temat narodowych stereotypów są postrzegane jako niepotrzebne
⬤ fragmenty historii wydają się zagmatwane i odzwierciedlają obawy, które mogą nie być już istotne
⬤ zawiera przestarzałe pomysły na temat japońskiego społeczeństwa i potrzeby chrześcijaństwa
⬤ prognozy dotyczące przyszłości Japonii nie uwzględniają współczesnych wydarzeń.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Five Gentlemen of Japan: The Portrait of a Nation's Character

Zawartość książki:

Ta klasyczna relacja (1952) twórców „Nowej Japonii” opowiada historie życia dziennikarza, byłego wiceadmirała marynarki wojennej, hutnika, rolnika i cesarza Hirohito. Frank Gibney był oficerem wywiadu wojennego, który został korespondentem magazynu Time podczas amerykańskiej okupacji Japonii.

Później był głównym tłumaczem Japonii dla Amerykanów i Ameryki dla Japończyków, znanym jako kompetentny, uprzejmy gość w serialu PBS Pacific Century. Pod koniec lat 40. i na początku lat 50.

Japonia była biednym, rozbitym i niespokojnym społeczeństwem. Wielu zarówno w Japonii, jak i na Zachodzie zakładało, że tak będzie zawsze.

Gibney opisał jednak Japonię w tak wymowny i czytelny sposób, że możemy zobaczyć w tej książce zarówno zapomnianą już atmosferę tamtych czasów, jak i podstawy „japońskiego cudu”, który nastąpił później. Jak zauważa pisarz Timothy Garton Ash, „naukowiec nie będzie wiedział, a zatem będzie mu trudniej odtworzyć, jak to było naprawdę w tamtym czasie, jak wyglądały i pachniały miejsca, jak czuli się ludzie i czego nie wiedzieli.....

Nic nie może się równać z byciem tam”.