Pięcioksiąg jako narracja: Komentarz biblijno-teologiczny

Opinie czytelników

Książka oferuje głębokie i wzajemnie powiązane zrozumienie Pięcioksięgu, przedstawiając go jako jedną narrację, a nie pięć oddzielnych ksiąg. Wielu czytelników uznało komentarz za pouczający i dobrze skonstruowany, zapewniający cenny wgląd w tematy i narracje Tory. Podczas gdy wstępne sekcje otrzymały pochwały za ich głębię, niektórzy czytelnicy uważali, że w późniejszych sekcjach brakowało podobnych szczegółów.

Czytelnicy doceniają wnikliwy i pełen ducha komentarz, powiązania między historiami, wszechstronną perspektywę Pięcioksięgu jako jednolitego dzieła oraz łatwość czytania. Styl nauczania i głębia wiedzy autora są często podkreślane jako główne zalety. Wielu czytelników uznało książkę za pomocną dla ich wiary i zrozumienia pism świętych.

Niektórzy czytelnicy krytykowali książkę za gęsty druk i brak przejrzystości wizualnej, co może utrudniać czytanie. Ponadto wspomniano, że niektóre sekcje mogą być zbyt krótkie lub pomijać ważne szczegóły, szczególnie po Exodusie. Kilku czytelników wyraziło rozczarowanie, jeśli ich oczekiwania nie zostały spełnione po początkowym pozytywnym wrażeniu.

(na podstawie 42 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Pentateuch as Narrative: A Biblical-Theological Commentary

Zawartość książki:

Większość uczonych badających pierwsze pięć ksiąg Biblii albo próbuje podzielić ją na różne dokumenty sprzed Pięcioksięgu, albo przynajmniej analizuje Księgę Rodzaju, Wyjścia, Kapłańską, Liczb i Powtórzonego Prawa jako oddzielne, samodzielne dokumenty. Pięcioksiąg jako narracja skupia się na narracyjnej i literackiej ciągłości Pięcioksięgu jako całości.

Stara się ujawnić, w jaki sposób pierwotni żydowscy czytelnicy mogli postrzegać to wielotomowe dzieło Mojżesza. Jego główną tezą jest to, że Pięcioksiąg został napisany z perspektywy osoby, która żyła pod Prawem Przymierza ustanowionym na górze Synaj i widziała, że nie przyniosło ono prawdziwego zaufania do Pana Boga Izraela.

W tym kontekście Pięcioksiąg wskazywał czytelnikowi na nadzieję Nowego Przymierza, opartego na Bożej wierności. W całym komentarzu dr Sailhamer zwraca szczególną uwagę na szeroki zakres klasycznej i współczesnej literatury na temat Pięcioksięgu, napisanej przez Żydów, katolików i protestantów.