Pięćdziesiąta Druga (Nizinna) Dywizja 1914-1918

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.

Oryginalny tytuł:

Fifty-Second (Lowland) Division 1914-1918

Zawartość książki:

Dywizja Lowland była przedwojenną dywizją terytorialną, która w maju 1915 r. otrzymała numer 52.

z brygadami 155., 156. i 157. W tym samym miesiącu dywizja wyruszyła do służby w Gallipoli, co zostało naznaczone największą katastrofą kolejową w historii Wielkiej Brytanii.

Pociąg przewożący kwaterę główną i dwie kompanie 1/7 R Scots zderzył się z nieruchomym pociągiem w pobliżu Gretna, a kilka sekund później londyński ekspres wjechał z pełną prędkością we wrak pociągu, w wyniku czego zginęło trzech oficerów i 207 innych szeregowych, a kolejnych pięciu oficerów i 219 innych szeregowych zostało rannych.

Dywizja wylądowała na Gallipoli na przylądku Helles w czerwcu, a następnie brała udział w akcjach w wąwozie Gully, Achi Baba i Krithia Nullah, aż do ewakuacji w styczniu 1916 r., przenosząc się do Egiptu. Walki na Gallipoli są szczegółowo opisane, podobnie jak ewakuacja, a od czasu do czasu podawane są tabele ofiar.

Podczas kampanii na Gallipoli dywizja straciła w bitwach co najmniej siedemdziesiąt procent oficerów i ponad pięćdziesiąt procent pozostałych szeregowych. Druga część książki dotyczy dwóch i pół roku, które dywizja spędziła na Bliskim Wschodzie, na Synaju i w Palestynie. Latem 1916 roku rozpoczęło się natarcie na pustynię Synaj, do Romani do El Arish, a stamtąd do Palestyny, gdzie pod dowództwem Allenby'ego dywizja walczyła we wszystkich trzech bitwach o Gazę i w operacjach do końca 1917 roku.

W kwietniu 1918 roku 52 Dywizja została przeniesiona na front zachodni, przejmując sektor frontu pod Vimy. W pozostałych miesiącach wojny dywizja brała udział w działaniach nad Sommą, Scarpe, na linii Drocourt-Queant, nad Canal du Nord, kończąc wojnę niedaleko Mons. Jest to bardzo wyczerpujący zapis udziału 52 Dywizji w Wielkiej Wojnie, zawierający wiele ogólnych informacji oprócz aktywnych operacji, od małych patroli po duże ataki, akty odwagi i inicjatywy.

Istnieje obszerny 25-stronicowy indeks, ale nie ma listy honorowej ani listy odznaczeń i chociaż w tekście znajdują się liczne listy ofiar, nie ma ostatecznej sumy. Pięć VC zostało zgłoszonych, ale mogę podać tylko cztery: D.

R Lauder 1/4th RSF; S. H. P Boughey 1/4thRSF (błędnie pokazany w indeksie z inicjałami J.

H; D.

L McIntyre 1/6th HLI; i D. F Hunter 1/5th HLI.