Piąta gałąź: Doradcy naukowi jako decydenci polityczni

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają wnikliwą eksplorację przez Jasanoffa amerykańskiego procesu regulacyjnego i interakcji między nauką a polityką. Chociaż książka jest gęsta i wymagająca, dostarcza niezbędnej wiedzy studentom i badaczom polityki regulacyjnej oraz studiów nad nauką i technologią (STS). Książka jest chwalona za przegląd historyczny i rolę nauki w kształtowaniu polityki, choć niektórzy czytelnicy zauważają brak dyskusji na temat zaangażowania publicznego i przestarzałe odniesienia, ponieważ nie odnosi się do współczesnych debat.

⬤ Błyskotliwa analiza wiedzy i jej stabilizacji w amerykańskim procesie regulacyjnym.
⬤ Niezbędna lektura dla studentów amerykańskiej polityki regulacyjnej i badaczy STS.
⬤ Dobry przegląd historyczny z odpowiednimi odniesieniami.
⬤ Zapewnia konkretne spojrzenie na system regulacyjny.

⬤ Nie jest to łatwa lektura; wymaga wysiłku, aby ją zrozumieć.
⬤ Mocno ukierunkowana na perspektywę technokratyczną, bez większej dyskusji na temat reakcji społeczeństwa.
⬤ Nieaktualne w kontekście, ponieważ nie odnosi się do bieżących kwestii, takich jak debata na temat emisji dwutlenku węgla.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Fifth Branch: Science Advisers as Policymakers

Zawartość książki:

W jaki sposób decydenci odpowiedzialni za ochronę środowiska oraz zdrowia i bezpieczeństwa publicznego mogą unikać fałszywych i wprowadzających w błąd badań naukowych? Czy możliwe jest zapewnienie naukowcom silniejszego głosu w procesach regulacyjnych bez oddawania zbyt dużej kontroli nad polityką i jak można to zharmonizować z wartościami demokratycznymi? To tylko niektóre z wielu kontrowersyjnych i aktualnych pytań, które Sheila Jasanoff zadaje w tym badaniu sposobu, w jaki doradcy naukowi kształtują politykę federalną.

W swojej rosnącej roli doradców naukowcy stali się potężną piątą gałęzią rządu. Ale nawet jeśli rosnąca zależność agencji regulacyjnych od informacji naukowych i technicznych zapewniła naukowcom większy wpływ na politykę publiczną, opinie różnią się co do tego, w jaki sposób wkład ten powinien być zrównoważony z innymi kwestiami politycznymi. Co ważniejsze, kto powinien zdefiniować, co liczy się jako dobra nauka, skoro wszystkie twierdzenia naukowe zawierają czynniki społeczne i podlegają negocjacjom?

Jasanoff zaczyna od opisania kilku znaczących niepowodzeń - takich jak azotyny, Love Canal i alar - w podejmowaniu decyzji administracyjnych i sądowych, które podsyciły zapotrzebowanie na większą wzajemną weryfikację nauk regulacyjnych. Analizując charakter twierdzeń naukowych i metod stosowanych w decyzjach politycznych, autorka dokonuje porównań z obietnicami i ograniczeniami wzajemnej oceny w organizacjach naukowych działających poza kontekstem regulacyjnym. Dyskusja na temat mechanizmów doradczych opiera się na ścisłej analizie dwóch bardzo widocznych agencji federalnych - Agencji Ochrony Środowiska oraz Agencji Żywności i Leków. Widzimy tutaj ekspertów w akcji, którzy obradują nad krytycznymi kwestiami, takimi jak czyste powietrze, regulacja pestycydów oraz bezpieczeństwo farmaceutyków i dodatków do żywności.

Jasanoff zręcznie łączy analizę prawną i instytucjonalną ze społecznymi studiami nad nauką i przedstawia mocne argumenty za reformami proceduralnymi. W ten sposób artykułuje model społeczno-konstrukcyjny, który ma na celu wzmocnienie skuteczności piątej gałęzi.