Piana przeszłości

Opinie czytelników

Książka „Foam of the Past”, pod redakcją Steve'a Blamiresa, to zbiór opowiadań Fiony MacLeod, które kontynuują szkocką tradycję opowiadania historii. Czytelnicy są oczarowani żywymi obrazami i tematami związanymi z naturą, Fey i chrześcijańskimi opowieściami. Twórczość MacLeod, zarówno nieuchwytna, jak i głęboka, rezonuje z publicznością i oddaje poczucie tajemniczości i eterycznej jakości. Jest chwalony za bogaty język, choć niektórzy mogą uznać go za abstrakcyjny.

Historie są dobrze napisane i wciągające, z silnym powiązaniem z naturą i szkockim folklorem. Zapewniają czarujące doświadczenie wypełnione tajemnicą i tematami duszy. Książka jest cenna dla osób zainteresowanych szkocką kulturą i mitologią.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać tematy za zbyt niejasne lub świadomie tajemnicze. Abstrakcyjny charakter pisma może nie przypaść do gustu każdemu, ponieważ może stanowić wyzwanie dla granic tradycyjnego opowiadania historii.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Foam of the Past

Zawartość książki:

Fiona Macleod była niewątpliwie dżentelmenką z krwi i kości. Była prawie „jedną z nas” - ale nie do końca.

To właśnie ta niewielka różnica pozwoliła jej poradzić sobie z mrocznymi i przerażającymi postaciami i tematami w sposób, który nadał im blask celtyckiego innego świata w intrygujący i wiarygodny sposób. Otworzyła zupełnie nowy świat języka, starożytnych pieśni, wierszy i przysłów, które nigdy wcześniej nie były prezentowane anglojęzycznym ludom na południe od szkockich wyżyn. Była ulubienicą późnowiktoriańskiej literatury i gorąco zabiegała o nią ruch „celtyckiego zmierzchu” z końca XIX wieku.

Dopiero po jej „śmierci” w 1905 roku okazało się, że wszystkie przypisywane jej dzieła zostały napisane przez krytyka sztuki i literatury Williama Sharpa. Niniejszy zbiór, zredagowany i wyselekcjonowany przez biografa Sharpa, Steve'a Blamiresa, zawiera niektóre z jej ważniejszych, ciekawszych i mniej znanych utworów, opatrzone przypisami i objaśnieniami tam, gdzie to konieczne, w tym prowokacyjne mroczne opowieści, mistyczne przypowieści, zadumy nad naturą, polemiki polityczne, zachwycające winiety i niektóre wcześniej niepublikowane fragmenty z notatników Williama Sharpa.