To przełomowe studium najważniejszego współczesnego amerykańskiego powieściopisarza, Philipa Rotha.
Czytając autora wraz z wieloma współczesnymi mu pisarzami i skupiając się szczególnie na jego późniejszej twórczości, książka ta oferuje bardzo przystępne, pouczające i przekonujące spojrzenie na Rotha jako intelektualnie odważnego i stylistycznie błyskotliwego pisarza, który nieustannie odkrywa siebie na nowo w zaskakujący sposób. Sercem tej książki jest szereg szczegółowych i zniuansowanych odczytań dzieł Rotha zarówno pod względem ich wzajemnych relacji, jak i fikcji Nathaniela Hawthorne'a, Thomasa Pynchona, Tima O'Briena, Bretta Eastona Ellisa, Stanleya Elkina, Howarda Jacobsona i Jonathana Safrana Foera.
Brauner identyfikuje jako wątek przewijający się przez całą twórczość Rotha użycie paradoksu, zarówno jako narzędzia retorycznego, jak i organizującej zasady intelektualnej i ideologicznej.
