Philip Guston: Studio

Opinie czytelników

Książka bada twórczość Philipa Gustona, oferując głęboki wgląd w jego malarstwo i artystyczną podróż, dzięki czemu jest wciągająca dla tych, którzy cenią jego sztukę. Jednak niektórzy czytelnicy uznają niektóre opisy za przesadne i niewartościowe.

Oferuje niesamowity wgląd w twórczość Philipa Gustona, opisuje ewolucję jego stylu malarskiego i jest na tyle wciągająca, że można ją uznać za „przewracającą strony”. Obejmuje szeroki zakres historii sztuki i wpływów.

Niektóre opisy są postrzegane jako niepotrzebnie zawiłe lub zbyt analityczne, co umniejsza ogólną przyjemność z książki.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Philip Guston: The Studio

Zawartość książki:

Ilustrowana analiza komicznego i złożonego obrazu Philipa Gustona Studio.

Przez całą swoją karierę twórczość Philipa Gustona przechodziła metamorfozę od figuralnej do abstrakcyjnej i z powrotem do figuralnej. W latach 50. Guston (1913-1980) stworzył szereg połyskujących abstrakcyjnych obrazów, które uczyniły go - wraz z Willemem de Kooningiem, Jacksonem Pollockiem i Franzem Kline'em - wpływowym abstrakcyjnym ekspresjonistą o tendencji „gesturalnej”. Pod koniec lat 60., wraz z pracami takimi jak The Studio, nastąpiła jego najbardziej radykalna zmiana. Czerpiąc z obrazów swoich wczesnych murali i elementów późniejszych rysunków, ignorując dominujący „chłód” minimalizmu i abstrakcji antyformalnej, Guston wymyślił dla tych późnych prac obsadę postaci przypominających kreskówki, aby wyrazić wizję, która była jednocześnie komiczna, surowa i złożona. W The Studio Guston oferuje mrocznie komiczny portret artysty jako zakapturzonego Ku Klux Klansmana, malującego autoportret.

W tej zwięzłej i bogato ilustrowanej książce Craig Burnett szczegółowo analizuje The Studio. Opisuje historyczne i osobiste motywacje powrotu Gustona do figuracji oraz (w większości negatywną) krytyczną reakcję na prace Hiltona Kramera i innych. Uważnie przygląda się strukturze The Studio i wpływom między innymi Piero della Francesca, Maneta i Krazy Kata; i rozważa znaczenie kolumny dymu na obrazie - jako urządzenia kompozycyjnego i jako ducha abstrakcji i metafizyki. The Studio sygnalizuje nie tylko własną ewolucję artystyczną Gustona, ale także szerszą zmianę, od średnio-centrycznego i teleologicznego roszczenia modernizmu do dyskursywnego, karnawałowego i błotnistego świata postmodernizmu.