Pewnego majowego dnia - Bleiburg 1945

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

One Day in May - Bleiburg 1945

Zawartość książki:

Tragedia w Bleiburgu wzięła swoją nazwę od miasta Bleiburg w Austrii, w którym po II wojnie światowej doszło do kapitulacji chorwackich uchodźców przed komunistyczną armią jugosłowiańską. Ta wyłącznie chorwacka kapitulacja w dniu 15 maja 1945 r. różniła się od innych kapitulacji w powojennej Austrii. Negocjacje w sprawie kapitulacji są głównym tematem tej książki. Chociaż jugosłowiański oficer zagwarantował, że nieuzbrojeni chorwaccy żołnierze i cywile będą traktowani zgodnie z prawem międzynarodowym, obietnica ta została złamana. Wewnątrz Jugosławii ponad pół miliona nieuzbrojonych Chorwatów zostało wysłanych na Marsze Śmierci i zmasakrowanych.

Źródła brytyjskie, amerykańskie, chorwackie i jugosłowiańskie są porównywane i zestawiane w celu ustalenia, jak i dlaczego tak się stało. Na przykład ujawniono odmowę komunistycznej armii bułgarskiej, by pozwolić głównym kolumnom wycofujących się Chorwatów przekroczyć rzekę Drawę. Bułgarzy przekierowali część kolumn w kierunku Poljany, gdzie zostali zaatakowani przez Jugosłowian i ostatecznie otoczeni pod Bleiburgiem. Co więcej, Bułgarzy przekazali również wiele innych wycofujących się chorwackich kolumn Jugosłowianom, którzy wysłali je z powrotem w kierunku Mariboru w Marszach Śmierci. Zdrada Tito wobec zachodnich aliantów została ujawniona w kontekście krwawej rewolucji bolszewickiej - jego konsolidacja władzy obejmowała silną jugosłowiańską okupację południowej Karyntii w Austrii oraz likwidację chorwackiej opozycji i innych mniejszych repatriowanych grup antykomunistycznych w Jugosławii. Najwyższej rangi serbskie kadry w komunistycznej Jugosławii przyznały się do zbrodni przeciwko ludzkości. Na przykład Djilas zauważył, że Chorwaci musieli umrzeć, aby Jugosławia mogła żyć; a Rankovic przyznał, że zlikwidowano 586 000 Wrogów Ludu. Ludobójstwo to nie umknęło uwadze ówczesnych światowych przywódców. Truman zauważył, że Tito zabił ponad 400 000 swoich przeciwników, aby ustanowić się dyktatorem, a według Churchilla taktyka Tito oznaczała początek żelaznej kurtyny.

Od zakończenia zimnej wojny i gwałtownego rozpadu Jugosławii, ludobójstwo dokonane przez Tito po II wojnie światowej jest powoli ujawniane dzięki odkryciu setek masowych grobów. Nikt nie został pociągnięty do odpowiedzialności za te zbrodnie przeciwko ludzkości. Dlatego właśnie doszło do ludobójstwa w Srebrenicy i dlatego był to taki szok dla świata. W 2014 r. na liście najbardziej morderczych reżimów na świecie opublikowanej przez Daily Mail Online, Tito wymordował 570 000 swoich przeciwników politycznych. Po raz kolejny tożsamość etniczna jego ofiar nie została wspomniana w mediach głównego nurtu. Spuścizna tragedii w Bleiburgu dla małego narodu chorwackiego była katastrofalna. Pomnik w Bleiburgu, miejsce corocznych spotkań, stał się symbolem ludobójstwa dokonanego na Chorwatach. Chociaż Chorwacja jest niepodległa od 1992 roku, fałszywa jugosłowiańska propaganda wciąż trwa. Historia nie jest pisana przez ofiary. Pogrążeni w żałobie Chorwaci wciąż są oczerniani. Sprawiedliwość i zamknięcie sprawy pozostają nieuchwytne.

O autorze:

Urodzona w Kanadzie Jean Lunt Marinovic opublikowała ponad 100 artykułów na temat historii i upadku Jugosławii w australijsko-chorwackich mediach od lat 80-tych. Na stronie internetowej Croatian Viewpoint można znaleźć wiele z tych artykułów. W ramach studiów licencjackich Jean studiowała politykę komunistyczną, koncentrując się na jugosłowiańskiej odmianie socjalizmu. Zaangażowanie w społeczność australijsko-chorwacką obejmowało działalność rodzinną i kulturalną. Jean reprezentowała również chorwackich rodziców w radzie szkoły Saturday School of Modern Languages, a także była współzałożycielką i koordynatorką wystawy chorwackiej Światowego Kongresu Australijsko-Chorwackiego w Wiktoriańskim Muzeum Imigracji.