Petroglify Mu: Pohnpei, Nan Madol i dziedzictwo Lemurii

Opinie czytelników

Książka bada rozległe odkrycia autorki dotyczące starożytnych miejsc na wyspie Pohnpei, w szczególności petroglifów i wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO Nan Madol. Carole Nervig łączy osobistą narrację z badaniami, aby przedstawić nowe odkrycia dotyczące starożytnych cywilizacji, wzbudzając zainteresowanie dalszymi badaniami.

Książka jest dobrze zbadana i dobrze napisana, zawiera intrygujące zdjęcia, które wzmacniają narrację. Przedstawia nowe odkrycia i spojrzenie na starożytne miejsca, łącząc je z globalnymi kulturami i mitami. Czytelnicy doceniają osobistą narrację i ilustracje.

Niektórzy czytelnicy uważają, że osobisty styl pisania jest zbyt subiektywny, choć doceniają jakość prezentowanych informacji.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Petroglyphs of Mu: Pohnpei, Nan Madol, and the Legacy of Lemuria

Zawartość książki:

- Pokazuje, jak archetypowe symbole petroglifów Pohnpaid mają dokładne odpowiedniki w innych starożytnych kulturach na całym świecie.

- Dostarcza dowodów na to, że Pohnpaid jest blisko spokrewnione z sąsiednim Nan Madol.

- Zawiera setki petroglifów Pohnpaid i zdjęć kamiennych kręgów, wiele z nich nigdy wcześniej nie widzianych.

Podczas pobytu na małej wyspie Pohnpei na Pacyfiku w latach 90-tych, Carole Nervig odkryła, że niedawny pożar odsłonił setki nieznanych wcześniej petroglifów wyrzeźbionych na gigantycznych głazach. Ta część megalitycznego miejsca zwanego Pohnpaid była nieznana nawet dla państwowego konserwatora zabytków Pohnpei. Petroglify nie przypominały innych z Oceanii, więc Nervig zaczął je badać i porównywać z petroglifami i symbolami z całego świata.

W tej w pełni ilustrowanej eksploracji Nervig dokumentuje swoje odkrycia na Pohnpei, ujawniając, w jaki sposób archetypowe symbole petroglifów Pohnpaid mają dokładne odpowiedniki w innych starożytnych kulturach i uniwersalnych motywach na całym świecie, w tym u australijskich Aborygenów, Inków w Peru, cywilizacji wedyjskiej w Indiach, wczesnych nordyckich runach i japońskich symbolach. Autorka dostarcza dowodów na to, że Pohnpaid jest blisko spokrewnione z sąsiednim Nan Madol, a jednak je poprzedza, i pokazuje, że Pohnpaid było placówką zatopionego Kahnihmueiso, miasta nieistniejącej już cywilizacji Mu, czyli Lemurii.

Omawiając archeoastronomiczną funkcję kamieni Pohnpaid, autorka bada, jak wiele glifów symbolizuje zjawiska niebieskie i wyraźnie ujawnia, że ich twórcy byli obserwatorami nieba z wyrafinowanym zrozumieniem astronomii, geofizyki, geomancji i inżynierii. Pokazuje, w jaki sposób koncepcje naukowe przedstawione na petroglifach ujawniają, że mieszkańcy Mu mieli znacznie głębsze zrozumienie żywej Ziemi niż my, co dało im możliwość manipulowania siłami naturalnymi zarówno fizycznie, jak i energetycznie. Łącząc dowody archeologiczne z tradycyjnymi przekazami ustnymi, Nervig ukazuje Pohnpaid nie tylko jako część geodezyjnej sieci starożytnych świętych miejsc i portali, ale także jako pozostałość po zatopionej, ale niegdyś oświeconej Ojczyźnie Mu.