Ocena:
Recenzje książki „Petra i zaginione królestwo Nabatejczyków” podkreślają jej pouczającą i pięknie zaprezentowaną treść na temat starożytnych Nabatejczyków, z oszałamiającymi fotografiami i dobrze zorganizowanym przeglądem ich historycznego znaczenia. Niektórzy czytelnicy krytykują jednak czytelność książki ze względu na małą czcionkę i zgłaszają problemy z oprawą wydania papierowego.
Zalety:Bogata w informacje, elegancko napisana, dobrze zorganizowana, oszałamiające fotografie, świetna do czytania akademickiego i rekreacyjnego, dokładny przegląd historii Nabatejczyków.
Wady:⬤ Mała czcionka utrudnia czytanie
⬤ chaotyczna narracja
⬤ słaba jakość oprawy w wydaniach papierowych, prowadząca do wypadania stron
⬤ niektórzy czytelnicy uznali ją za suchą lub podręcznikową.
(na podstawie 29 opinii czytelników)
Petra and the Lost Kingdom of the Nabataeans
Arabowie Nabatejczycy, jeden z najbardziej niezwykłych ludów starożytnego świata, są dziś znani tylko ze swojej niesamowicie pięknej, wykutej w skale stolicy - Petry. Tutaj, w dzikich i wspaniałych krajobrazach południowej Jordanii, stworzyli jedne z najbardziej niezwykłych dzieł człowieka - całe miasto wykute w górach. Chociaż ich cywilizacja została zignorowana i prawie zaginęła na 1500 lat, Nabatejczycy byli sławni w swoich czasach, a ich potęga rozciągała się na wielkie obszary biblijnego Bliskiego Wschodu. Choć najbardziej widoczne są w Petrze, żywe ślady nabatejskiej kreatywności i kontroli pojawiają się również w regionie Hejaz w Arabii, wśród dzikich formacji skalnych Wadi Rum, wzdłuż szlaków handlowych i pielgrzymkowych na Synaju oraz w miastach i świątyniach w całej Jordanii i Syrii.
Płomień Nabatejczyków został zgaszony przez ówczesnych mistrzów realpolitik - Rzymian. Ale blask ich geniuszu nadal oświetlał kolejne pokolenia, długo po tym, jak ich nazwa i królestwo zniknęły, a Petra przestała być głównym miastem.
Ta bogato ilustrowana książka opowiada historię niezwykłej, ale zaginionej cywilizacji oraz zdolności jej mieszkańców do adaptacji i dywersyfikacji swoich umiejętności w zależności od potrzeb. Opowiada o ich koczowniczym pochodzeniu, rozwoju ich wieloaspektowej kultury, ich relacjach z bardziej znanymi sąsiadami oraz upadku ich królów i królestwa. Przygląda się również ich ciągłemu, choć bezimiennemu, przetrwaniu jako chrześcijan i rolników w Cesarstwie Bizantyjskim.
