Pętla zwrotna antropocenu

Opinie czytelników

Książka przedstawia radykalne i innowacyjne spojrzenie na kryzys klimatyczny, zachęcając czytelników do ponownego przemyślenia istotnych kwestii z metafeministycznego punktu widzenia. Analizuje przejście od względnie stabilnego holocenu do niestabilnego antropocenu i podkreśla potrzebę adaptacji kulturowych i technologicznych, aby przetrwać zmiany ekologiczne. Pomimo akademickiego bogactwa i wciągającego stylu, książka zawiera wyzwania, takie jak chaotyczne eseje i pewne ideologiczne uprzedzenia.

Oferuje świeże i radykalne spojrzenie na kryzys klimatyczny.

Wyjątkowo dobrze napisana, z intelektualną głębią i kreatywnością.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Anthropocene Back Loop

Zawartość książki:

W obliczu chaosu klimatycznego, polityki postprawdy i rosnących plemion, jasne jest, że stare struktury liberalizmu rozpadają się. Opierając się na ekologii odporności, Stephanie Wakefield sugeruje, abyśmy rozumieli takie zjawiska jako wskaźniki, że wkraczamy w tylną pętlę antropocenu, czas uwolnienia i załamania, zamieszania i reorientacji, w którym nie tylko populacje i klimat są wywracane, ale także fizyczne i metafizyczne podstawy. Anthropocene Back Loop zabiera nas w podróż przez różne reakcje i przejawy pętli zwrotnej, badając miejską infrastrukturę odporności, postapokaliptyczne wyobrażenia w fikcji i teorii krytycznej oraz szereg codziennych praktyk, od umiejętności przetrwania i sprawności fizycznej po eksperymentowanie z własną duszą. Wakefield argumentuje, że zamiast powrotu do bezpiecznej przestrzeni operacyjnej liberalizmu, to co jest potrzebne i co można zaobserwować w wielu współczesnych praktykach, to formy eksperymentowania ukierunkowane na kreślenie autonomicznych sposobów życia w nowych, niebezpiecznych przestrzeniach operacyjnych. Takie wysiłki często pozwalają porzucić stare ramy, hubrystycznie eksperymentować z nowymi zastosowaniami, kultywować tolerancję dla nieznanego i przyjmować zaufanie do odkrywania własnych ścieżek. Te iteracje sugerują, że tylna pętla, od dawna wyobrażana w pojedynkę, rozszerza się na niezliczone trajektorie.

W końcu, jeśli poważnie traktujemy ideę, że jednolity porządek świata liberalizmu rozpada się, mamy możliwość - o którą wielu od dawna walczyło - stworzenia własnych nowych kodów, jeśli nie nowych światów. Bycie w pętli zwrotnej oznacza, że przekroczyliśmy już różne punkty krytyczne i że w ten sposób wszystko, od praktyk społecznych, technologii i prawdy po rośliny, zwierzęta i miejsca, zostało wyrwane ze swoich normalnych ram. Możemy swobodnie poruszać się na nowych płaszczyznach.

Ten utwór został opublikowany przez Saint Philip Street Press na licencji Creative Commons zezwalającej na użycie komercyjne. Wszelkie prawa nieudzielone na mocy licencji zachowuje autor lub autorzy.