Persefona w późnym antropocenie: Wiersze

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Persephone in the Late Anthropocene: Poems

Zawartość książki:

Persefona w późnym antropocenie przenosi starożytny mit w erę zmian klimatycznych. W tym zbiorze poezji bogini wiosny przychodzi i odchodzi nieregularnie, pije za dużo i bierze sobie ludzkiego kochanka w naszym ocieplającym się, rozpadającym się świecie. W międzyczasie matka Persefony poszukuje swojej niespokojnej córki, a ludzkość jest najpierw uwiedziona niesezonową obfitością, następnie zdewastowana przez opady, a na koniec pobudzona do działania.

Ten ekopoetycki zbiór przeplata głosy Persefony, Demeter i ludzkiego chóru z szeregiem tekstów, w tym spekulatywnymi kryptostudiami, które rzucają światło na kulturę „późnego antropocenu”. Głosy te mówią o dekadencji i winie, zielonych krabach i neonikotynoidach, tajemnicach i podobiznach. Liczą się z ekstremalnymi warunkami pogodowymi, uprzemysłowioną obfitością i własną rolą w zapaści ekologicznej.

Tonalnie, wiersze tej książki wahają się między wzniosłością a profanum; formalnie, od liryki i współczesnych magiczno-realistycznych wierszy prozą po zagadki New Farmer's Almanac i teksty pop-antropologiczne. Sercem tego zróżnicowanego i pomysłowego zbioru jest sama historia, gdy Demeter dekonstruuje „whodunits”, gdy chór pojmuje, że tworzenie mitów jest aktem „rzucania ich głosów”, a ich język odzwierciedla spiralę zniszczenia. Zebrane razem utwory Persephone in the Late Anthropocene tworzą pryzmat narracyjny, badając zarówno kryzys środowiskowy, jak i kwestię tego, jak o nim opowiadamy.