Perła

Opinie czytelników

Książka „Pearl” autorstwa Sian Hughes to pięknie napisana debiutancka powieść, która porusza tematy żałoby, traumy i złożoności relacji między matką a córką. Podczas gdy wielu czytelników chwaliło jej liryczną prozę i emocjonalną głębię, niektórzy uznali ją za trudną lub mniej wciągającą niż oczekiwano.

Pięknie napisana, z wciągającymi postaciami i wciągającą prozą, oferuje przejmującą eksplorację żałoby i straty. Wykorzystanie zmysłowych szczegółów i nieliniowej osi czasu dodaje głębi narracji. Wielu czytelników docenia emocjonalny wydźwięk książki i sposób, w jaki oddaje ona zmagania związane z utratą rodzica. Styl opowiadania jest liryczny i przypomina średniowieczną poezję, co czyni go wyjątkowym doświadczeniem literackim.

Niektórzy czytelnicy uznali narrację za powolną lub zagmatwaną ze względu na jej nieliniową strukturę. Tematyka żałoby może być dla niektórych przytłaczająca, prowadząc raczej do uczucia smutku niż przyjemności. Kilku recenzentów oczekiwało silniejszego powiązania ze średniowiecznym poematem, który zainspirował fabułę i poczuło się zawiedzionych. Pojawiły się również wzmianki o wyzwalających tematach związanych ze skomplikowanymi relacjami z matką i kwestiami zdrowia psychicznego.

(na podstawie 26 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Pearl

Zawartość książki:

Nawiedzająca debiutancka powieść inspirowana średniowiecznym poematem o tym samym tytule.

Marianne ma osiem lat, gdy jej matka zaginęła.

Pozostawiona z młodszym bratem i pogrążonym w żałobie ojcem w rozpadającym się domu na skraju małej wioski, trzyma się fragmentarycznych wspomnień miłości matki; zapachu świeżych ziół, zabaw, piosenek i opowieści z dzieciństwa.

W miarę upływu czasu Marianne z trudem dostosowuje się do nowych warunków, zafascynowana zniknięciem matki i tajemnicami, które jej ojciec na pewno przed nią ukrywa. Odkrywając średniowieczny wiersz o nazwie Perła i ufając w jego obietnicę pocieszenia, Marianne postanawia stworzyć jego wizualną ilustrację, do której ciągle powraca, ale jakoś nigdy nie udaje jej się jej ukończyć.

Dręczona przez nieoznakowany nagrobek w opuszczonej kaplicy i przypływ rzeki, jej dom z dzieciństwa zaczyna się rozpadać, a przeszłość prowadzi ją na ścieżkę autodestrukcji. Ale czy sztuka może uleczyć Marianne? I czy jej własna przyszłość jako matki pomoże jej odnaleźć spokój?