Perfectly Miserable: Wina, Bóg i nieruchomości w małym mieście

Opinie czytelników

Książka otrzymała mieszane recenzje, z których wiele doceniło jej humor, wgląd w życie w Nowej Anglii oraz chęć autora do zgłębiania kwestii osobistych i rodzinnych. Jednak spotkała się również z krytyką za postrzegane pobłażanie sobie, surowe portrety rodziny i brak wciągających treści dla osób bez lokalnych powiązań.

Pięknie napisana, humorystyczna, wnikliwa w Concord i jego historię, powiązana z tematami dorastania i silnymi refleksjami postaci.

Momentami pobłażliwy, zbyt krytyczny wobec członków rodziny, może nie angażować czytelników bez lokalnych powiązań, a niektórzy uważali, że jest powolny lub pozbawiony emocji.

(na podstawie 72 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Perfectly Miserable: Guilt, God and Real Estate in a Small Town

Zawartość książki:

Komiczny pamiętnik, który bada filary kultury WASP w Nowej Anglii - klasę, historię, rodzinę, pieniądze, zazdrość, doskonałość i oczywiście nieruchomości - przez pryzmat matek i córek.

Mając osiemnaście lat, Sarah Payne Stuart uciekła od swojej matki i wszystkich innych dezaprobujących matek z jej zbyt idealnego rodzinnego miasta Concord w stanie Massachusetts, by powrócić po latach, gdy miała własne dzieci. Chcąc przeciwstawić się poprzedniemu pokoleniu, czy też w końcu zyskać ich aprobatę i wstąpić w ich szeregi, rzuciła się na pełnych obrotach do domu z wyższej półki. W ciągu dwudziestu lat, które Stuart spędziła w swoim rodzinnym mieście - w serii coraz wspanialszych domów w coraz wspanialszych dzielnicach - została zmuszona do połączenia się z kulturową tradycją poczucia winy i wadliwego rodzicielstwa długiej spuścizny lokalnych, literackich kobiet, od żony Emersona, przez Hawthorne'a, po najbardziej znaną i imponującą z nich wszystkich, ikonę Louisy May Alcott, Marmee.

Kiedy matka Stuart umiera, zdaje sobie ona sprawę, że nie ma już nikogo, kto mógłby ją pochwalić lub odrzucić. I tak, gdy jej nagle dorosłe dzieci uciekają, tak jak ona sama kiedyś, Stuart po raz ostatni opuszcza swoje rodzinne miasto, żegnając się z przytulnymi ideałami wymyślonymi dla niej przez Louisę May Alcott tak wiele lat temu, które mogą, ale nigdy nie muszą być oparte na rzeczywistości.