Pepita Jimenez

Opinie czytelników

Recenzje książki „Pepita Jimenez” ogólnie chwalą ją jako doskonałą i wciągającą książkę, szczególnie dla osób uczących się hiszpańskiego. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają historię i postacie, kilku zwraca uwagę na problemy z tłumaczeniem i długością, które mogą umniejszać wrażenia z lektury. Ogólnie rzecz biorąc, jest ona postrzegana jako cenny dodatek do klasycznej literatury i pomocne źródło dla osób uczących się języka.

Wciągająca historia i postacie, odpowiednia dla rodzin, przydatna dla osób uczących się hiszpańskiego, oferuje nowe słownictwo, zapewnia wgląd w klasyczną literaturę, przedstawia dobrze skonstruowaną adaptację do ćwiczeń językowych, doskonałe wydanie, szybka wysyłka.

Tłumaczenie może wydawać się przestarzałe, niektórzy czytelnicy uznają je za rozwlekłe lub nieco nudne, a książka może być delikatna lub łatwa do uszkodzenia.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Wydanie w języku hiszpańskim z przypisami. Urodzony w Andaluzji w 1824 roku Juan Valera y Alcal Galiano był pisarzem, dyplomatą, politykiem, poetą i krytykiem literackim.

Wśród jego ośmiu powieści, niektórych niedokończonych, niewątpliwie wyróżnia się Pepita Jimenez. Wewnętrzny głos autora jest stale obecny i podkreśla jego główne obawy: poszukiwanie ideału estetycznego i filozoficznego. "Pepita Jim nez" została po raz pierwszy opublikowana w 1874 roku.

Oparta na prawdziwych faktach powieść, w której literackie motywacje i intencje autora pojawiają się z niezwykłą siłą: światy pełne filozoficznej medytacji, w których miłość i religijność naznaczyły bohaterów walczących między własnymi sumieniami i pragnieniami. Głównym bohaterem powieści, napisanej w formie serii listów, jest Luis de Vargas, przyszły ksiądz pełen mistycznego ognia.

Don Luis, wychowywany po śmierci matki przez wuja dziekana, udaje się do miasta swojego owdowiałego od dawna ojca, by poznać młodą wdowę, którą jego ojciec jest gotów poślubić. Jest nią Pepita Jimenez, bardzo młoda, piękna i szczera, która szybko przyciąga wzrok młodzieńca i sprawia, że pogrąża się w wirze sprzeczności: jego lojalność wobec ojca, jego śluby i pragnienia serca zderzają się, podczas gdy jego wujek, dziekan, próbuje odciągnąć go od pokusy.

Choć zakończenie jest dość przewidywalne, Pepita Jimenez stanowi pyszną lekturę ze względu na mistrzostwo hiszpańskiego Valery, obecnie niepodważalną cechę, która jednak otrzymała więcej niż należną mu część krytyki w jego własnych czasach.