Pedagogika i polityka nadziei: teoria, kultura i szkolnictwo: A Critical Reader

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

Pedagogy And The Politics Of Hope: Theory, Culture, And Schooling: A Critical Reader

Zawartość książki:

Henry A. Giroux jest jednym z najbardziej szanowanych i znanych krytycznych badaczy edukacji, krytyków społecznych i bystrych obserwatorów kultury popularnej we współczesnym świecie.

Dla tych, którzy śledzą jego niezwykle wpływową pracę w zakresie pedagogiki krytycznej i krytyki społecznej, ten pierwszy w historii zbiór jego klasycznych pism, wzbogacony o nowy esej, jest obowiązkowym tomem, który ujawnia jego ewolucję jako naukowca. Giroux podejmuje w nim trzy główne kwestie związane z pedagogiką i szkolnictwem. Pierwsza część zawiera najbardziej poczytną teoretyczną krytykę Giroux dotyczącą kultury pozytywizmu i technokratycznej racjonalności.

Twierdzi on, że podkreślając logikę nauki i racjonalności, a nie przyjmując holistycznego światopoglądu, podejścia te nie uwzględniają powiązań między siłami społecznymi, politycznymi i historycznymi ani nie biorą pod uwagę znaczenia takich powiązań dla procesu edukacji. W drugiej części Giroux rozszerza teoretyczne ramy konceptualizacji i wdrażania swojej wersji pedagogiki krytycznej.

Jego teoria pedagogiki granicznej opowiada się za demokratyczną filozofią publiczną, która obejmuje pojęcie różnicy jako części wspólnej walki o podniesienie jakości życia publicznego. Dla Giroux uczeń musi funkcjonować jako osoba przekraczająca granice, jako osoba poruszająca się w obrębie granic fizycznych, kulturowych i społecznych. Używa popularnego medium, jakim jest hollywoodzki film, aby pokazać uczniom, w jaki sposób mogą zrozumieć swoją własną pozycję jako częściowo skonstruowaną w ramach dominującej europocentrycznej tradycji oraz w jaki sposób władza i autorytet odnoszą się do szerszego społeczeństwa, a także do klasy.

W ostatniej części Giroux analizuje szereg współczesnych tradycji i zagadnień, w tym modernizm, postmodernizm i feminizm, a także omawia kwestię różnic kulturowych w klasie. Wreszcie, w eseju napisanym specjalnie dla tego tomu, Giroux analizuje atak na edukację i nauczycieli jako intelektualistów publicznych, który rozpoczął się w erze Reagana-Busha i trwa do dziś.