Ocena:
Recenzje książki „Journey to the Good Earth” podkreślają jej fascynujący wgląd w życie Pearl Buck i jej pisma, zwłaszcza w kontekście Chin i doświadczeń kobiet. Podczas gdy wielu czytelników było zachwyconych historyczną i biograficzną treścią, zauważyli oni również problemy z organizacją, edycją i przejrzystością narracji.
Zalety:⬤ Wciągający portret życia i doświadczeń Pearl Buck w Chinach.
⬤ Zapewnia cenny wgląd w role i tradycje kobiet w chińskiej kulturze.
⬤ Wywołuje silną więź emocjonalną i podziw dla orędownictwa Buck na rzecz praw obywatelskich i praw kobiet.
⬤ Szeroko zakrojone badania sprawiają, że książka jest pouczająca i edukacyjna.
⬤ Apeluje do czytelników zainteresowanych chińską historią i kulturą.
⬤ Zdezorganizowana struktura i oś czasu, co utrudnia śledzenie.
⬤ Niespójna pisownia chińskich nazw i miejsc.
⬤ Brak głębi w analizie postaci, a inne postacie wydają się dwuwymiarowe.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że książka służy bardziej jako wprowadzenie niż kompleksowe studium Bucka.
⬤ Problemy edytorskie prowadzące do niezręcznego pisania i nieścisłości faktograficznych.
(na podstawie 74 opinii czytelników)
Pearl Buck in China: Journey to the Good Earth
Pearl Buck, jedna z najbardziej niezwykłych Amerykanek XX wieku, była pierwszą osobą, która udostępniła Chiny Zachodowi.
Odtworzyła życie zwykłych Chińczyków w The Good Earth, światowym bestsellerze z 1932 roku, który później stał się przebojem kinowym. Buck stała się pierwszą Amerykanką, która zdobyła literacką Nagrodę Nobla. Na długo przed innymi przewidziała przyszłość Chin jako supermocarstwa i dostrzegła kluczowe znaczenie budowania relacji Chin ze Stanami Zjednoczonymi dla obu krajów. Jako nastolatka była świadkiem pierwszych oznak chińskiej rewolucji, a jako młoda kobieta ledwo uniknęła śmierci w śmiertelnej walce między chińskimi nacjonalistami a nowo powstałą partią komunistyczną.
Pearl dorastała w cesarskich Chinach niezmienionych od tysięcy lat. Była dzieckiem amerykańskich misjonarzy, ale mówiła po chińsku, zanim nauczyła się angielskiego, a jej przyjaciele byli dziećmi chińskich rolników. Uważała za oczywiste, że sama jest Chinką, dopóki nie skończyła ośmiu lat, kiedy powstanie terrorystyczne znane jako Rebelia Bokserów zmusiło jej rodzinę do ucieczki w obawie o życie. Była to pierwsza z wielu desperackich ucieczek. Powódź, głód, susza, bandyci i wojna stanowiły tło życia Pearl w Chinach. Azja była prawdziwym, rzeczywistym światem, powiedziała, a mój własny kraj stał się światem marzeń.
Pearl pisała o realiach jedynego świata, jaki znała w The Good Earth. Była to jedna z ostatnich rzeczy, które zrobiła, zanim została ostatecznie zmuszona do opuszczenia Chin i osiedlenia się po raz pierwszy w Stanach Zjednoczonych. Była nieznana i bez grosza przy duszy, z nieudanym małżeństwem, niepełnosprawnym dzieckiem na utrzymaniu, bez perspektyw i bez możliwości przewidzenia, że The Good Earth sprzeda się w dziesiątkach milionów egzemplarzy. Wprawiła w osłupienie całe pokolenie czytelników, podobnie jak Dzikie łabędzie Jung Changa ponad pół wieku później. Żaden człowiek z Zachodu nigdy wcześniej nie napisał czegoś takiego, podobnie jak żaden Chińczyk.
Buck była prekursorką fali chińskich Amerykanów, od Maxine Hong Kingston po Amy Tan. Dopóki ich książki nie zaczęły pojawiać się w ciągu ostatnich kilku dekad, jej powieści były wyjątkowe, ponieważ mówiły w imieniu zwykłych Azjatów - tłumacząc mi moich rodziców, powiedziała Hong Kingston, i dając mi nasze pochodzenie i nasze miejsce zamieszkania. Jako odnosząca fenomenalne sukcesy pisarka i działaczka na rzecz praw obywatelskich, Buck zrobiła więcej niż ktokolwiek inny za jej życia, by zmienić zachodnie postrzeganie Chin. W świecie, którego oczy zwrócone są dziś na Chiny, ma nam ona wiele do powiedzenia na temat tego, co kryje się za ich zadziwiającym przebudzeniem.
