Paweł i historie Izraela: Wielkie narracje tematyczne w Liście do Galatów

Opinie czytelników

Książka A. Andrew Dasa oferuje krytyczną analizę „wielkich narracji tematycznych”, które leżą u podstaw teologii Pawłowej, koncentrując się w szczególności na Liście do Galatów. Das kwestionuje różne ustalone interpretacje i metodologie w badaniach nad Nowym Testamentem, wzywając do większej precyzji i dokładnego zbadania środków biblijnych w listach Pawła.

Das jest chwalony za swoją wiedzę i krytyczne spostrzeżenia, zapewniając niezbędną korektę istniejącej nauki. Jego analiza jest jasna i oparta na historycznym i kulturowym kontekście Nowego Testamentu. Książka stawia ważne pytania dla przyszłych badań i podkreśla rygor metodologiczny przy łączeniu tekstów Starego i Nowego Testamentu.

Skupienie się na Liście do Galatów kosztem innych listów Pawłowych może być postrzegane jako ograniczenie. Choć bardzo krytyczna, niektórzy czytelnicy uważali, że brakuje w niej wystarczającego pozytywnego wkładu lub konstruktywnych alternatyw. Ponadto jej prowokacyjny charakter może nie przekonać wszystkich, zwłaszcza tych, którzy zainwestowali w dominujące narracje studiów nad Pawłem.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Paul and the Stories of Israel: Grand Thematic Narratives in Galatians

Zawartość książki:

Wiele ostatnich badań nad Pawłem poszukiwało ukrytych narracji stojących za aluzjami biblijnymi Pawła, zwłaszcza w następstwie przełomowej pracy Richarda B. Haysa na temat przywłaszczenia Pisma Świętego przez apostoła.

A. Andrew Das dokonuje przeglądu sześciu propozycji "wielkich narracji tematycznych" stojących za logiką Galacjanspotencjalnie, sześć wyjaśnień dla struktury teologii Pawła: przymierze (N.T. Wright); napływ narodów na Syjon (Terence Donaldson); bliska ofiara Izaaka (Scott Hahn, Alan Segal); Duch jako obłok na pustyni (William Wilder); Exodus (James Scott, Sylvia Keesmaat); i kult cesarski (Bruce Winter i in. ).

Das rozważa każdą z tych propozycji egzegetycznie i stwierdza, że nie są one bardziej przykładami tego, co Samuel Sandmel słynnie nazwał "paralelomanią" niż solidną metodą egzegetyczną. W końcu zastanawia się nad ryzykiem (co prawda kuszących) metod totalizujących i podnosi siódmą propozycję, która ma większe roszczenie do dowodów w tekście Galatów: Aluzje Pawła do fragmentów o słudze Izajasza.