Paul o homoseksualności

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 25 głosach.

Oryginalny tytuł:

Paul on Homosexuality

Zawartość książki:

Odkrycie: Apostoł Paweł akceptował chrześcijańskich homoseksualistów Odkrycie pokazuje, że Paweł uznawał homoseksualizm za niebędący przeszkodą na drodze do nieba Jedyne jednoznaczne odniesienie Pawła do homoseksualizmu znajduje się we fragmencie, który przez 2000 lat był zagadką dla naukowców. "Interpretacja Listu do Rzymian 1:18-3:20 była notorycznie trudna dla prawie każdego komentatora" - mówi Richard Longenecker, wybitny badacz Nowego Testamentu w Wheaton College. "Wcześniejsi interpretatorzy, tacy jak Orygenes, Jerome, Augustyn i Erazm, zmagali się z tą kwestią i nadal dręczy ona komentatorów". (1) Uznany na całym świecie kryptograf, Michael Wood, rozwiązał zagadkę liczącą 2000 lat. "Odkrycie jest niezwykłe, ponieważ rozwiązuje kolosalny paradoks, który pozostawał nierozwiązany przez 2000 lat" - potwierdza dr William Berg. (Dr Berg wykładał klasykę grecką i rzymską na Uniwersytecie Stanforda i spędził wiele miesięcy badając lingwistyczne i historyczne podstawy "niezwykłego odkrycia" Wooda). List do Rzymian 1:18-3:20 jest pełen paradoksów.

Mówi, że "tylko czyniciele prawa będą usprawiedliwieni przed Bogiem", a "z uczynków prawa nikt nie będzie usprawiedliwiony". Fragment ten również w tajemniczy sposób oddziela bałwochwalcze, homoseksualne, orgiastyczne festyny od wykroczeń godnych duchowej śmierci. "Znajdując ostateczne rozwiązanie prawnego paradoksu Pawła, nieumyślnie odkryłem, dlaczego oddzielił on bałwochwalcze orgie tej samej płci od grzechu godnego duchowej śmierci" - powiedział Wood. Okazuje się, że fragment ten opiera się na starożytnym żydowskim podziale prawa, który Paweł nazwał "sprawiedliwością" i "pracą". Sprawiedliwość to wszystkie przykazania oparte na Księdze Kapłańskiej 19:18 - "Kochaj bliźniego swego jak siebie samego". Praca to wszystkie przykazania, które nie są oparte na Księdze Kapłańskiej 19:18. Rozwiązanie Wooda jest ostateczne, eleganckie i weryfikowalne. List do Rzymian 2:13-26 zasadniczo naucza: Tylko czyniący sprawiedliwość Tory będą usprawiedliwieni przed Bogiem. List do Rzymian 3:20 mówi: "Przez pracę Tory nikt nie będzie usprawiedliwiony". Nie tylko nie ma sprzeczności, ale Wielki Paradoks zawsze był prostym powtórzeniem siebie nawzajem Rozwiązanie prawne w pełni wyjaśnia traktowanie homoseksualności przez Pawła.

Paweł oddzielił bałwochwalcze, homoseksualne orgie od grupy grzechów, które według niego zasługiwały na duchową śmierć, takich jak "obmawianie innych", "oszukiwanie" i "zadawanie bólu". Osoby zaangażowane w bałwochwalcze, homoseksualne orgie nie naruszały Sprawiedliwości. (Nie naruszali przykazania "Kochaj bliźniego swego jak siebie samego"). Dlatego Paweł był zmuszony oddzielić to od listy grzechów, które naruszały sprawiedliwość, całkowicie potwierdzając ustalenia Wooda. Odkrycie to jest znaczące, ponieważ pokazuje, że Paweł celowo oddzielił akty tej samej płci od swojej listy grzechów śmiertelnych. Była to świadoma, celowa decyzja zgodna z resztą fragmentu. Pokazuje to, że pogląd Pawła na homoseksualność bardzo różnił się od tego, co chrześcijanie myśleli przez 2000 lat. Podczas gdy Rz 1 zawiera jedyne jednoznaczne odniesienie do homoseksualności, antyhomoseksualne stwierdzenia zostały wprowadzone do innych fragmentów w nowszych wersjach angielskiej Biblii. Jeśli chodzi o te współczesne zmiany w tekście biblijnym, "Michael Wood poszedł o krok dalej, będąc wiernym grece Pawła" - powiedział dr.

Berg. "Będąc wiernym grece, raz po raz pokazuje, że słowa tradycyjnie błędnie tłumaczone jako "homoseksualista", "zniewieściały", "nieczysty" i tak dalej, są tak naprawdę skierowane na samolubne, niekochające, niesprawiedliwe działania i nie mają nic wspólnego z orientacją seksualną". Jedyną barierą dla pełnej społecznej akceptacji gejów i lesbijek jest chrześcijańskie niezrozumienie poglądów Pawła na homoseksualność. Odkrycie Wooda ma to zmienić. Przypis: (1) "Studies in Paul, Exegetical and Theological", Richard N. Longenecker, s. 98.