Paul McCartney: Wszystkie piosenki

Opinie czytelników

Recenzje książki o solowej twórczości Paula McCartneya są bardzo spolaryzowane. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają kompleksowe omówienie i spostrzeżenia, inni krytykują autora za nadmierną krytykę i brak szacunku dla wkładu McCartneya w muzykę.

Książka jest dokładna i obejmuje całą twórczość Paula McCartneya, w tym jego projekty poboczne. Czytelnicy doceniają istotne informacje biograficzne i subiektywne spojrzenie na każdy utwór. Niektórzy uznali opinie autora za zabawne i pouczające, co czyni je przydatnym źródłem informacji dla fanów Beatlesów.

Wielu recenzentów uważało, że autor jest krytyczny i brakuje mu szacunku dla McCartneya jako muzyka i osoby. Niektórzy opisują ton jako sarkastyczny i lekceważący w stosunku do wcześniejszej twórczości McCartneya, a kilku zauważyło błędy rzeczowe lub powierzchowną analizę. Ogólnie rzecz biorąc, nie jest to książka polecana zagorzałym fanom McCartneya.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Paul McCartney: All The Songs

Zawartość książki:

Na ile to możliwe, niniejsza książka próbuje ocenić każdy utwór, który Paul McCartney wydał w dużej wytwórni. Stąd założenie tej książki: odsiać perełki od plew i zbadać, co napędzało McCartneya przez pięćdziesiąt lat.

Jest wiele utworów odpowiednich dla zwykłych fanów, nastolatków, a nawet przedszkolaków. Ale są też utwory dla starszej publiczności, utwory tak dobre, że mogą zapewnić dorosłym satysfakcjonującą ścieżkę dźwiękową na całe życie. To właśnie one tworzą playlistę, którą warto zachować.

Od 1970 roku i później, pisanie piosenek Paula McCartneya wydawało się być obarczone chwiejnym systemem, który generował niepewne wyniki. Zniknęły „Eleanor Rigby” i „Penny Lane”. Zamiast tego pojawiły się bezmyślne „Mary Had a Little Lamb” i „Bip Bop”, piosenki, których Beatlesi nie wzięliby pod uwagę nawet przez sekundę. Kłopoty kłębiły się wokół niego, gdy szukał swojego miejsca. Beatlesi mieli swoje - gdzie było jego? Czy miał nadmierną obsesję na punkcie doskonałości? Być może. A może to była niepewność? Jego następna płyta nie mogła być eksperymentem myślącym przyszłościowo, ze spadającą sprzedażą. Musiała - musiała - być topem list przebojów uwielbianym na całym świecie.