Paul Bohm - budynki i projekty

Oryginalny tytuł:

Paul Bohm--Buildings and Projects

Zawartość książki:

Centralny Meczet Unii Turecko-Islamskiej w Koln-Ehrenfeld to jeden z najgłośniej dyskutowanych niemieckich projektów budowlanych ostatnich 10 lat. Dzięki tej spektakularnej konstrukcji kopułowej, Paul Bohm, najmłodszy syn laureata nagrody Pritzkera Gottfrieda Bohma i wnuk Dominikusa Bohma, z powodzeniem wprowadził typ meczetu Osmana w erę nowoczesności.

Kopuła i minaret zapewniają tureckiej / islamskiej społeczności wizualne punkty identyfikacyjne. Jednocześnie ta konstrukcja skorupowa jest podzielona na poszczególne segmenty w sposób, który otwiera ją zarówno na okolicę, jak i na świat. Zawierający sale konferencyjne, pomieszczenia do użytku społeczności, bazar, bibliotekę i muzeum, kompleks ma na celu przekazanie okolicznym mieszkańcom przesłania o zachowaniu więzi z historycznym krajem pochodzenia w połączeniu z akceptacją i integracją z nową ojczyzną oraz chęcią zaangażowania się w dialog.

Jak dotąd meczet stanowi szczytowy punkt kariery architektonicznej Paula Bohma, urodzonego w 1959 roku i wykładającego w Fachhochschule Koln. Jego praca obejmuje wiele ekscytujących projektów i zrealizowanych budynków, w tym budynki kulturalne, uniwersyteckie, administracyjne i mieszkalne. Być może nie jest zaskoczeniem, że architekt pochodzący z rodziny budowniczych kościołów dodał do swojego dorobku imponującą budowlę sakralną.

St. Theodor w Koln-Vingst to budynek na planie centralnym, który posiada spójną atmosferę nadającą się do kontemplacji, jednocześnie otwierając się na część miasta borykającą się z problemami społecznymi. Postacie, które odegrały znaczącą rolę w rozwoju zawodowym Paula Bohma, to Tadao Ando, mistrz aksamitnie gładkiego betonu, Oswald Mathias Ungers, wielki miłośnik geometrii, oraz Peter Zumthor, esencjalista swojego pokolenia.

Podobnie jak te trzy postacie, architekci, z którymi Bohm współpracował przed założeniem własnej firmy w 2001 roku, wyznawali bardzo różne filozofie architektury: Otto Steidle, Anton Schweighofer, Richard Meier. Paul Bohm ma oczywiście również dług wobec tradycji rodziny architektów, z której się wywodzi - tradycji, którą kontynuuje na swój własny, indywidualny sposób.