Patrystyczne korzenie kultu reformowanego

Oryginalny tytuł:

The Patristic Roots of Reformed Worship

Zawartość książki:

Pierwsza część tej pracy opisuje rozwój kultu reformowanego w latach 1500-1542. Historia zaczyna się od reform liturgicznych chrześcijańskich humanistów w Alzacji, trwa przez ustanowienie pierwszych protestanckich nabożeństw w szwajcarskich miastach Zurychu i Bazylei, łączy się z prądami francuskiej myśli ewangelickiej płynącej z Meaux, a na koniec dociera do Genewy wraz z publikacją pierwszego psałterza Kalwina.

Reformowany kult jest przedstawiany jako owoc wewnątrzkościelnego ruchu odnowy liturgicznej zapoczątkowanego na długo przed Reformacją, który był następnie kultywowany przez protestanckich reformatorów z Nadrenii. Abyśmy mogli mieć jasność co do tego, jak literatura patrystyczna wpłynęła na ten proces, zwracamy się następnie do odkrycia, co Reformatorzy wiedzieli o ojcach kościoła. Pokazujemy dowody imponującej wiedzy patrystycznej takich ludzi jak Zwingli, Brucer, Hedio, Oecolampadius i Kalwin.

Obszerna bibliografia patrystycznych wydań znanych i używanych przez Reformatorów kończy drugą część książki. Na koniec analizujemy każdy element reformowanego kultu, aby pokazać jego rozwój i wskazać jego biblijne, a zwłaszcza patrystyczne korzenie.

Modlitwa spowiedzi, modlitwa wstawiennicza, inwokacja komunijna i benedykcja są badane w celu ukazania ich liturgicznego celu. Sposób, w jaki Reformatorzy rozumieli korzystanie z lekcjonarza, kazania, psalmów i hymnów, jest przedstawiony w świetle ich rozumienia praktyki starożytnego kościoła.