Ocena:
Książka Quentina Lettsa krytykuje brytyjską liberalną elitę, w humorystyczny sposób celując w szereg osób publicznych i instytucji, które postrzega jako obłudne i oderwane od zwykłych ludzi. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uważają książkę za zabawną i wnikliwą, inni krytykują ją jako złośliwą i pozbawioną prawdziwego zrozumienia. Książka porusza tematy elitaryzmu, Brexitu i politycznej poprawności, ale jej ton i styl spotykają się z mieszanymi reakcjami.
Zalety:Książka jest powszechnie uważana za zabawną i wciągającą, z dowcipnym stylem pisania i ostrym komentarzem społecznym. Wielu czytelników docenia humor Lettsa i jego umiejętność wyrażania frustracji wobec elit, dzięki czemu jest to odpowiednia lektura dla tych, którzy czują się rozczarowani polityką. Może ona posłużyć do wyjaśnienia obecnej dynamiki politycznej, szczególnie dla brytyjskich emigrantów lub osób niezaznajomionych z brytyjskim krajobrazem politycznym.
Wady:Krytycy zauważają, że Letts często ucieka się do osobistych ataków i młodzieńczego humoru, co umniejsza wagę jego argumentów. Książce brakuje zrównoważonej perspektywy, często oczerniając tych z lewej strony, jednocześnie wykazując wyraźną stronniczość. Niektórzy uważają, że jest ona powtarzalna i nadmiernie skupia się na indywidualnej krytyce, a nie na kwestiach systemowych. Pojawiają się również skargi dotyczące niepopartych dowodami twierdzeń i braku głębi w analizie złożonych tematów.
(na podstawie 190 opinii czytelników)
Patronising Bastards: How the Elites Betrayed Britain
Quentin Letts, autor bestsellera "Sunday Timesa" 50 People Who Buggered Up Britain, przedstawia swoją nową, wstrząsającą książkę o tym, jak brytyjska elita, pozbawiona wpływu i nieliberalna, wypełnia swoje buty.
"DAILY MAIL BOOK OF THE YEAR"
"Dzięki swoim zaciekłym atakom, Quentin Letts's laugh-out-loud Patronising Bastards sprawi, że lewicowe elity będą się bać" The Sun.
"Poważny, ale nie kaznodziejski, Patronising Bastards to tonik dla tych, którzy rozglądają się wokół siebie i czują nieprzezwyciężone poczucie porażki" Roger Lewis, The Times.
Odkąd Maria Antonina powiedziała "Niech jedzą ciastka", chłopi nie byli tak zbuntowani. Elity zachodniego kapitalizmu są zdezorientowane: Brexit, Trump i być może kolejne erupcje. Ale ich władcy byli dla nich tak dobrzy, że Hillary Clinton nazwała niewdzięczników "koszykiem żałosnych", Bob Geldof pstryknął im znak V, a Tony Blair uznał wyborców za zbyt grubych, by zrozumieć pytanie. Sędziowie spoglądali ze swoimi legalistycznymi nosami na rosnącą w siłę ludność.
Ci ludzie, którzy wiedzą najlepiej, ci snooterati z ich faux-liberalnymi sposobami, są "patronującymi draniami". Ich upadek jest w dużej mierze ich własną zasługą - ich sybaryckich ekscesów, obsesji na punkcie politycznej poprawności, przedłużającego się gwałtu na rozsądku i obrządku. Te samolubne show-pony można znaleźć nie tylko w polityce i starych instytucjach, ale także w modzie, piłce nożnej, wśród jedzących na czysto smakoszy oraz na Baftach i Oscarach, gdzie celebryci zatrudniają PR-owców do masowania reputacji i wprowadzania w błąd, zniekształcania, przekręcania.
Publicysta polityczny i autor bestsellerów Quentin Letts identyfikuje tych protekcjonalnych kretynów i ich sieci, ich metody i wątpliwą moralność. Letts kebabuje ich jak baraninę. Jest baaaahd. Jest soczysty.
Richard Branson, Emma Thompson, Shami Chakrabarti, Jean-Claude Juncker i każdy kelner, który mówi do ciebie "młody człowieku" - ta książka jest dla ciebie.
