Ocena:
Twenty and Ten to historyczna fikcja rozgrywająca się podczas II wojny światowej, skupiająca się na grupie chrześcijańskich dzieci we Francji, które ukrywają żydowskie dzieci przed nazistami. Z perspektywy dziecka książka przedstawia tematy odwagi, przyjaźni, lojalności i poświęcenia, a jednocześnie jest odpowiednia dla młodych czytelników. Służy jako przystępne wprowadzenie do Holokaustu bez zagłębiania się w ciężką traumę, dzięki czemu nadaje się do środowisk edukacyjnych.
Zalety:Książka skutecznie wprowadza trudne koncepcje historyczne w sposób odpowiedni dla wieku, utrzymuje napięcie i akcję przez cały swój krótki czas trwania oraz zawiera wiarygodne, dobrze zaokrąglone postacie. Promuje ważne wartości, takie jak życzliwość, odwaga i poświęcenie. Wielu nauczycieli i rodziców uważa, że nadaje się ona do dyskusji w klasie i utrzymuje zainteresowanie młodych czytelników, ułatwiając zarówno zrozumienie historii, jak i lekcje moralne.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że książce brakuje głębi w uczuciach postaci lub że przydałoby się jej więcej szczegółów. Kilka recenzji wspomina o jej zwięzłości jako wadzie, życząc sobie więcej niespodzianek lub rozwinięcia niektórych punktów fabuły. Ponadto książka może nie być odpowiednia dla bardzo młodych czytelników bez wcześniejszej wiedzy na temat Holokaustu, ponieważ niektóre odniesienia mogą być skomplikowane. Istnieją również wzmianki o problemach z formatowaniem w wersji Kindle.
(na podstawie 65 opinii czytelników)
Pathways: Grade 4 Twenty and Ten Trade Book (Kh Pathways (Claire H. Bishop))
Mocne spojrzenie na niezapomnianą epokę w historii.
„Jeśli zabierzemy te dzieci, nigdy ich nie zdradzimy, bez względu na to, co zrobią naziści”.
Podczas niemieckiej okupacji Francji dwadzieścioro francuskich dzieci trafiło do schroniska w górach. Pewnego dnia do ich szkoły przyszedł młody mężczyzna z prośbą: Czy mogliby przyjąć i ukryć dziesięcioro żydowskich dzieci uchodźców?
Siostra Gabriel odezwała się. „Naziści szukają tych dzieci. Jeśli je przyjmiemy, nie wolno nam powiedzieć, że tu są. Rozumiecie? „.
Oczywiście, że dzieci rozumiały - ale jak miałyby je ukryć, gdyby naziści przyszli?
