Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Co mają ze sobą wspólnego dziwaczne etymologie Jeana-Pierre'a Brisseta, wymyślone języki fikcji literackiej, Dialektyka Oświecenia, gramatycy łacińscy, Epody Horacego i Papirus Ani? Absolutnie nic. A jednak, zebrane razem, tworzą niezwykle spójny obraz dotychczas nieuznawanej nie-tradycji badań lingwistycznych. W tych momentach, szczególnie w ramach tradycji europejskiego piśmiennictwa, które można luźno nazwać "awangardowymi", filologia zbacza na manowce, wsłuchując się w nieziemskie imperatywy i ledwo zrozumiałe intymności, i przynosząc rezultaty znacznie wykraczające poza te generowane przez bardziej szanowane - i rzekomo bardziej ugruntowane - filologiczne przedsięwzięcia. "Pataphilology: An Irreader" stara się dokumentować i analizować takie momenty filologicznych spekulacji, inwencji i turniejów.
Używając terminu "patafilologia", Gurd i van Gerven Oei nie proponują łatwej analogii do "patafizyki", gdzie "patafilologia" byłaby zwariowaną bliźniaczką filologii, zawsze dla zabawy, nigdy nie robiąc nic prawdziwego. Zakładałoby to operację (nawet jeśli parentetyczną) na filologii analogiczną do przejścia od fizyki do "patafizyki", czemu Alfred Jarry, któremu niniejszy tom zawdzięcza ten drugi neologizm, wydaje się zaprzeczać w swojej początkowej definicji: "Patafizyka (...) jest nauką o tym, co jest nadbudowane nad metafizyką, czy to w ramach, czy poza jej ograniczeniami, wykraczając tak daleko poza metafizykę, jak ta ostatnia wykracza poza fizykę". Tak czy inaczej, "patafizyka jest fizyką, która wymaga - lub, lepiej, która polega na - najwyższej filologicznej wrażliwości na pismo, niesłyszane etymologie, niestabilne tłumaczenia, niekompletne formalizacje i przypadkowe dekryptaże". Niniejszy tom stara się zatem udokumentować, w jaki sposób praktyki filologiczne - bez względu na to, jak niestandardowe, niepoważne lub akademicko bezużyteczne - odegrały rolę w tworzeniu awangardowej literatury i wiedzy, a także zapomnianych, alternatywnych lub fikcyjnych projektów naukowych.
Począwszy od papirusu Ani po przyszłe języki spekulatywnej fikcji, od fikcyjnych tablic Armanda Schwernera po attyckie noce Aulusa Gelliusa, od Horacego po Lacana, "Pataphilology: An Irreader" to gabinet filologicznych ciekawostek - i mapa nieustannie zmieniających się konstelacji, które wyłaniają się, gdy ludzki język traci swoje łańcuchy.
SPIS TREŚCI //.
Papirus Ani: Egipska Księga Umarłych. Prototyp ekfrastycznego tłumaczenia Tabliczki 1, rozdziały 1-5 (wraz z krótką notatką wyjaśniającą jej podstawy) - Steve McCaffery.
Wprowadzenie: Elementy "patafilologii" - Sean Gurd.
The Walker and the Wake: Analysis of Non-Intrinsic Philological Isolates - Michael D. Gordin & Joshua T. Katz.
"On Epic Na vete" Adorno's Allegory of Philology - James Porter.
"Patafilologiczny Lacan" - Sean Braune.
Going Soft on Canidia: The Epodes, an Unappreciated Classic - Paul Allen Miller.
Parafilolog jako "patafizyk" - Erik Gunderson.