Paszport jako dom: Komfort bez korzeni

Opinie czytelników

Recenzje książki „The Passport as Home” autorstwa Andreia Markovitsa chwalą ją jako wciągający i wnikliwy pamiętnik, będący kroniką różnorodnych doświadczeń życiowych autora w Europie i Ameryce. Narracja jest wciągająca, łącząc osobiste anegdoty z szerszym komentarzem historycznym i socjologicznym, przemawiając do szerokiego grona czytelników, szczególnie tych zainteresowanych imigracją, kulturą i środowiskiem akademickim. Wielu recenzentów podkreśla charyzmatyczny styl pisania Markovitsa i optymistyczny ton książki pomimo eksploracji złożonych tematów.

⬤ Wciągający i urzekający styl pisania.
⬤ Bogate osobiste anegdoty przeplatają się z historycznymi i socjologicznymi komentarzami.
⬤ Oferuje unikalny wgląd w imigrację i tożsamość kulturową.
⬤ Apeluje do szerokiego grona czytelników, w tym osób zainteresowanych historią, środowiskiem akademickim i rozwojem osobistym.
⬤ Optymistyczny ton pomimo omawiania bólu i smutku, dzięki czemu podnosi na duchu.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać połączenie osobistych historii z tematami akademickimi za zbyt eklektyczne lub wykraczające poza ich osobiste zainteresowania. Niektórzy czytelnicy mogą wymagać wcześniejszej znajomości wspomnianych elementów kulturowych (np. The Grateful Dead, konkretnych wydarzeń historycznych), aby w pełni docenić doświadczenia autora.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Passport as Home: Comfort in Rootlessness

Zawartość książki:

Jest to historia urodzonego w Rumunii, mówiącego po węgiersku, wykształconego w Wiedniu, Columbia i Harvardzie wybitnego żydowskiego profesora polityki i innych przedmiotów.

Markovits rozkoszuje się brakiem korzeni, który oferuje mu komfort, pomoc i inspirację dla jego życiowej pracy. Podążając za jego poszukiwaniem domu, spotykamy się z jego zaangażowaniem w ważne wydarzenia polityczne, społeczne i kulturalne pięciu dekad na dwóch kontynentach.

Dowiadujemy się również o jego preferencjach muzycznych, od klasycznych po rockowe; jego zamiłowaniu do sportów zespołowych, takich jak piłka nożna, baseball, koszykówka i futbol amerykański; oraz jego oddaniu psom i ich ratowaniu. Przede wszystkim książka analizuje trudy emigracji, której autor doświadczył dwukrotnie, przenosząc się z Rumunii do Wiednia, a następnie z Wiednia do Nowego Jorku. Kandydujące podróże Markovitsa przez wzloty i upadki Europy i Ameryki po 1945 roku oferują panoramiczny obraz kluczowych prądów, które ukształtowały drugą połowę XX wieku.

Rzucając światło na kulturowe podobieństwa i różnice między oboma kontynentami, książka pokazuje, dlaczego Ameryka zafascynowała Europejczyków takich jak Markovits i zaoferowała im dom, którego Europa nigdy nie miała: akademicką doskonałość, intelektualną otwartość, różnorodność kulturową i tolerancję religijną. Ameryka dla Markovitsa była rzeczywiście "latarnią na wzgórzu", pomimo brzydoty jej rasizmu, widoczności jej codziennej bigoterii, dotkliwości rosnącej nierówności ekonomicznej i obecności innych aspektów, które utrudniają codzienną egzystencję tego godnego eksperymentu.