Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 46 głosach.
Jako antidotum na zapomnienie, poezja jest latarnią, która rzuca światło na to, co jest zagrożone utratą w codziennym życiu, w godzinach, które ciągną się za nami bezlitośnie.
Dlatego poszukiwanie szczęścia jest wyczynem, a poezja jest środkiem, który zapewnia, że takie dążenie nie zostanie utracone w przepływie dni, które następują jeden po drugim bez lekarstwa. Benito Taibo zaprasza nas w wierszach zebranych w tej książce do ponownego odkrycia cudów, które czekają w każdym zakątku, do budzenia się każdego ranka z pragnieniem nauczenia się czegoś nowego, do przywołania słodkiego wspomnienia dawnych miłości i do marzeń z myślą o możliwościach nadchodzących czasów, o ile znajdziemy zbawienie w pamięci.
