Paris Bride: Modernistyczne życie

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

Paris Bride: A Modernist Life

Zawartość książki:

W lipcu 1905 roku, w Paryżu, młoda Anglo-Francuzka Marie Wheeler została żoną szwajcarskiego imigranta Johannesa Schada. Natychmiast po ślubie Marie i Johannes przeprowadzili się do Londynu. Mieszkali tam przez dziewiętnaście lat. Jednak w 1924 roku wydarzyło się coś, co zmieniło ich życie, a Marie pod wieloma względami po prostu zniknęła. Paris Bride to eksploracja utraconego życia Marie Schad, o której niewiele wiadomo poza kilkoma dokumentami prawnymi, kilkoma listami, kilkoma fotografiami, pamiętnikami przyjaciela i jej nekrologiem. Ponieważ tak niewiele wiadomo o życiu Marie, niniejsza książka stara się przywrócić ją do życia, opierając się na wielu współczesnych tekstach - w dużej mierze modernistycznych, autorstwa Virginii Woolf, Franza Kafki, paryskich surrealistów, St phane Mallarm, Oscara Wilde'a, Katherine Mansfield i Waltera Benjamina. Wszyscy wybrani autorzy są związani z Marie poprzez zbieżność czasu, miejsca lub tematu. Próbując oddać sprawiedliwość niewidzialności Marie lub jej nie-życiu, Paris Bride przyjmuje jako przewodnik deklarację Wilde'a, że "prawdziwą funkcją krytyki jest postrzeganie przedmiotu takim, jakim sam w sobie naprawdę nie jest". Innymi słowy, książka ta stara się uniknąć pozytywistycznych lub realistycznych założeń konwencjonalnej krytyki literackiej, a zamiast tego dąży do postkrytycznej metody ze swoimi źródłami i tekstami.

Paris Bride nie ogranicza się do dyskursu akademickiego, ale zamiast tego czerpie z szeregu gatunków literackich i środków, które są bardziej zgodne z nierealistycznym charakterem samego modernizmu - środków takich jak fragmentacja, fl nerie, kolaż tekstowy, strumień świadomości, imagizm, perspektywizm, tekst snu, absurd itp. Ostatecznie Paris Bride jest modernistycznym eksperymentem w pisaniu życia.

John Schad jest profesorem literatury współczesnej na Uniwersytecie w Lancaster. Jego książki to Victorians in Theory (Manchester, 1999), Queer Fish: Christian Unreason from Darwin to Derrida (Sussex, 2004), pamiętnik Someone Called Derrida (Sussex, 2007), powieść The Late Walter Benjamin (Continuum, 2012) oraz (wraz z Fredem Dalmasso) Derrida - Benjamin. Two Plays (Palgrave Macmillan, 2020). Opublikował również dwie retrospektywy - Hostage of the Word, 1993-2013 (2013) i John Schad in Conversation (2015). Czytał swoje prace w programie BBC Radio 3 "The Verb" i na różnych festiwalach literackich, a jego sztuki były wystawiane w The Oxford Playhouse, Duke's Theatre Lancaster, Watford Palace Theatre, HowTheLight GetsIn (Hay-on-Wye) i Sheldonian Theatre Oxford.