Ocena:
Użytkownicy uznali tę książkę za fascynującą lekturę, oferującą świeże perspektywy i głęboki wgląd w zachodnie tradycje. Wciągający styl pisania i komentarze autora sprawiają, że klasyczne dzieła są przystępne i prowokujące do myślenia.
Zalety:Książka zapewnia świeży, prowokujący do myślenia komentarz, jest dobrze zorganizowana według gatunku, wciągający styl pisania, wnikliwa i znacząca analiza, mieszanka osobistego eseju i filozofii.
Wady:W recenzjach nie wymieniono żadnych konkretnych wad.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Paranoia and Contentment: A Personal Essay on Western Thought
Hybryda zarówno pod względem treści, jak i stylu, Paranoja i zadowolenie jest odważnym i oryginalnym badaniem zachodniej historii intelektualnej. John Hampsey podchodzi do paranoi nie jako do klinicznego terminu określającego irracjonalne poczucie prześladowania, ale z wyjątkowo pozytywnej perspektywy, jako do prawdy kulturowej - sposobu zrozumienia historii ludzkiej myśli i być może najlepszego sposobu opisania samego Bytu.
Hampsey zwraca się najpierw do starożytnych Greków, aby zbadać pochodzenie pojęcia paranoi. "Paranoja" - dosłownie "poza umysłem" - była dla Greków przede wszystkim negatywnym określeniem myślenia poza zwykłymi procesami myślowymi lub poza rozumem. Opierając się na tej klasycznej definicji, Hampsey widzi paranoję działającą na dwa wyraźnie różne sposoby. Pierwszym z nich jest paranoik, jego nazwa dla myślenia poza torem, które jest ekspansywne, kreatywne, a nawet wizjonerskie. Jest to przeciwieństwo paranoika, który jest motywowany strachem, złudzeniami i dążeniem do zadowolenia tak obsesyjnym, że sparaliżowało ludzką wyobraźnię i zmniejszyło tolerancję dla tych, którzy są postrzegani jako zagrażający temu zadowoleniu. Rozróżnienie to jest szczególnie istotne, ponieważ paranoik tak bardzo zdominował zachodnią myśl i kulturę, że myślenie paranoiczne zostało dla nas prawie utracone.
Hampsey stara się odzyskać ten ekspansywny sposób myślenia, śledząc łuk paranoicznych momentów w kulturze zachodniej. Abraham, Jezus, Sokrates, Hypatia, Joanna d'Arc, Goethe, Blake, Kierkegaard, Schreber - to tylko kilka z wielu postaci, które autor bada w celu wyodrębnienia momentów w historii zachodniej myśli, w których paranoiczna wizja tymczasowo przełamuje bariery paranoicznego strachu. Analizy i dociekania zawarte w książce są połączone z anegdotycznymi przerywnikami, w których Hampsey stosuje sprzeczne koncepcje paranoi i paranoi do ujawniania momentów z własnego życia. Paranoja i zadowolenie to książka, która wciąga zarówno pod względem ludzkim, jak i erudycyjnym, a jej celem jest odzyskanie paranoicznego myślenia jako kluczowej części naszej świadomości i niezbędnego składnika do zrozumienia naszej historii kulturowej.
