Paradygmat opieki

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

A Paradigm of Care

Zawartość książki:

Pamiętamy garnki wybijane łyżkami z wysokich okien Manhattanu oraz parady samochodów i pick-upów, które wiozą pracowników służby zdrowia reagujących na COVID-19. Ta książka jest częścią tego chóru, tego marszu, aby wyrazić wdzięczność za opiekę. I poza lekarzami i pielęgniarkami, błogosław ich serca, matkom opiekującym się swoimi dziećmi, kapitanom swoich drużyn, przyszłym wdowcom za ich żony i nauczycielom za ich uczniów, ale także ranczerom za ich bydło i świat kontemplacji za nasze środowisko. Jest to książka, która ma na celu dokładniejsze przemyślenie wsparcia dla opieki, indywidualnej, jak to często bywa, aby być ściślej splecionym w paradygmacie opieki.

Troska jest zawsze na pierwszym miejscu. Troska o innych, o rodzinę, troska o członków plemienia, troska o zwierzęta, domy, ogrody i posiadłości, troska o siebie. I portfel. Nawet bez nauczania, rekompensaty czy prawodawstwa, opieka przetrwa, ale nawet z tymi pomocami nie zaspokaja potrzeb. Żyjemy w kryzysie opieki. Myśląc wyraźnie i poza opieką zdrowotną. Nie ma mechanizmu państwa i sumienia, który zapewniałby opiekę we wszystkich potrzebujących miejscach i rzadko w potrzebnych ilościach. Zbiorniki opieki są dalekie od opróżnienia, ale znajdują się na poziomie, który wymaga uzupełnienia. Istnieje potrzeba rzecznictwa opieki, etyki opieki, paradygmatu. Ta książka jest o tym paradygmacie.

Paradygmat opieki może przynieść pocieszenie i uzdrowienie w pełniejszy sposób ludziom i organicznym wytworom świata. Paradygmat słyszy jęk obojętności. Czerpie z oczu serca. Paradygmat dotyczy tego, jak widzimy potrzebę opieki. Paradygmat troski, wielkie widzenie, przejawia się w tym, jak troszczymy się o innych, jak ich pielęgnujemy, udzielamy pomocy, jak jesteśmy skłonni, a jak nie, poświęcać się, by ulżyć ich krzywdzie. To nie tylko troska o tych, którzy w widoczny sposób potrzebują opieki, którzy nie są w stanie zatroszczyć się o siebie, ale troska o wszystkich. Jest to usposobienie, które sprawia, że zranienia, duże i małe, które wszyscy nosimy, budzą troskę i uznanie ze strony każdej osoby, społeczności i świata.