Alton's Paradox
Paradoks Altona opiera się na szeroko zakrojonych badaniach archiwalnych i pierwotnych, ale jako punkt wyjścia wykorzystuje jeden tekst - artykuł węgiersko-amerykańskiego operatora filmowego Johna Altona z 1934 roku w wydawanym w Hollywood International Photographer.
Pisząc z Argentyny, Alton paradoksalnie twierdził o cine nacional: "Możliwości są ogromne, ale dopiero gdy zagraniczni technicy wezmą sprawę w swoje ręce i wraz z zagraniczną organizacją powstanie lokalny przemysł". Nicolas Poppe argumentuje, że Alton zwięźle wyartykułował linię myślenia powszechnie wyznawaną w Ameryce Łacińskiej we wczesnym okresie dźwiękowym, ale w niewielkim stopniu zbadaną przez naukowców: zagraniczna siła robocza miała kluczowe znaczenie dla rozwoju krajowego przemysłu filmowego.
Śledząc ten paradoks od Hollywood przez Meksyk po Argentynę i dalej, Poppe ponownie analizuje szereg pojęć nierozerwalnie związanych z tradycyjną historiografią filmową, w tym autorstwo, (nie)kontynuację, intermedialność, pracę, kino narodowe i transnacjonalizm. Szerokie spojrzenie na narodowe przemysły filmowe uzupełniają szczegółowe analizy twórczości Josa Mojicy, Alexa Phillipsa, Juana Orola, Ngela Mentastiego i Tito Davisona.
