Papierowa kamera

Oryginalny tytuł:

The Paper Camera

Zawartość książki:

Poezja. Sztuka. Fotografia. "Piękno powróciło, radujcie się" - tak kończy się THE PAPER CAMERA, migotliwy katalog Youmny Chlali z Bejrutu i innych miast, w którym strata i tęsknota przeplatają się z intymnymi winietami: członkowie rodziny robią sałatkę i pływają.

Kochankowie przyglądają się sobie z ospałą ciekawością.

Przedmioty z dzieciństwa powracają. Kreśląc nieobecność między nieodwracalnymi punktami pochodzenia i migrującymi ciałami, PAPIEROWA KAMERA to wielojęzyczny, hybrydowy tekst, który bada, w jaki sposób granice miasta mapują się na języku i pamięci, podczas gdy poezja proponuje nową kartografię. "Najpierw musieliśmy nauczyć się swoich języków. / To była najdłuższa, najbardziej kochająca próba. / Potem cofnęliśmy nasze własne.".

"To niezwykłe dzieło 'kamerowe', w którym film porusza się wzdłuż ludzi, którzy biegną z miasta do miasta, z kontynentu na kontynent, kierowani przez 'młodą dziewczynę (która) wystawia język z pistoletu'. Relacjonując i odkrywając Liban, wydobywa niezwykłą poezję z nieustannie wybuchającej wojny." - Etel Adnan.

Youmna Chlala pokazuje nam, że książka rozgrywająca się w jednym miejscu - czy to w języku, mieście, między określonym zestawem stron - zawsze rozwija się również w innym miejscu (w innym języku, innym mieście, na fotografii, a nie w książce), i to właśnie to podwójne pojawienie się wzroku, zasięgu i renderowania najbardziej zbliża się do tego, co odziedziczyliśmy i co przekazaliśmy w tym życiu przemocy i pamięci. PAPIEROWA KAMERA to przewodząca siła, płomienna i głęboko poruszająca." - Renee Gladman.

"Energiczna i pełna przygód, jest to książka, która lokalizuje ludzką godność w codziennych szczegółach, a z kolei śledzi drobne sposoby, w jakie nasze najbardziej przyziemne chwile są informowane przez starożytne źródła ludzkiej integralności, od Gilgamesza po dzielenie się posiłkiem. Triangulacja dwóch języków werbalnych i jednego wizualnego podkreśla dynamikę opartą na ciągłym przemieszczaniu się, tworząc strukturalne echo ciągłego skupienia się na kulturowym zakłóceniu spowodowanym wygnaniem w jego niezliczonych formach i przyczynach. Większość wizualnych obrazów przedstawia okna, często widziane z zewnątrz, oferując silną metaforyczną linię przewodnią.

Możemy patrzeć z zewnątrz, ale możemy zobaczyć - nie to, co jest po drugiej stronie okna, ale coś poza nim.

To książka, która wykracza poza to, co łatwo dostrzegalne i wykorzystuje to, by widzieć w bardziej skomplikowany sposób." - Cole Swensen.