Panzer Ace: Wspomnienia dowódcy Żelaznego Krzyża od Barbarossy do Normandii

Opinie czytelników

Książka zawiera szczegółowe wspomnienia z II wojny światowej z perspektywy niemieckiego dowódcy czołgu, prezentując unikalne spojrzenie na wydarzenia historyczne. Chociaż zawiera obszerne osobiste relacje, zdjęcia i wgląd w życie czołgisty, niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje w niej szczegółów dotyczących bitew i taktycznych starć.

⬤ Dobrze napisany pamiętnik z osobistą perspektywą
⬤ dostarcza fascynujących szczegółów na temat wojny czołgów
⬤ zawiera wiele wcześniej niepublikowanych zdjęć
⬤ oferuje wgląd w doświadczenia autora zarówno na froncie wschodnim, jak i zachodnim
⬤ wciągający styl pisania
⬤ cenny dla historyków wojskowości i modelarzy.

⬤ Ograniczony opis rzeczywistych doświadczeń bojowych i szczegółów taktycznych
⬤ niektórzy czytelnicy uważają, że bardziej koncentruje się na przyziemnych zadaniach niż na intensywnych bitwach
⬤ brakuje emocjonalnej głębi i osobistej refleksji
⬤ powtarzające się tematy dotyczące odzyskiwania czołgów
⬤ przedmowa jest postrzegana jako spoiler.

(na podstawie 353 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Panzer Ace: The Memoirs of an Iron Cross Panzer Commander from Barbarossa to Normandy

Zawartość książki:

Richard Freiherr von Rosen był wysoko odznaczonym żołnierzem Wehrmachtu i wybitnym dowódcą pancernym. Jego wspomnienia są bogato ilustrowane współczesnymi fotografiami, w tym kluczowymi konfrontacjami II wojny światowej.

Po służbie jako strzelec na Pz. Mk. III podczas Barbarossy, dowodził kompanią Tygrysów pod Kurskiem. Później dowodził kompanią panzerów King Tiger w Normandii, a pod koniec 1944 r. dowodził grupą bojową (12 King Tigerów i kompania flak) przeciwko Rosjanom na Węgrzech w stopniu młodszego, a później starszego porucznika (od listopada 1944 r., jego ostatni stopień). 


Zbudowano tylko 489 czołgów King Tiger. Były to najpotężniejsze czołgi ciężkie, które weszły do służby i tylko jeden rodzaj pocisku mógł przebić ich pancerz na rozsądną odległość.

Trzeba było dołożyć wszelkich starań, aby wydobyć każdy z nich, który ugrzązł lub został unieruchomiony w inny sposób, co doprowadziło do wielu przygód związanych z holowaniem. Autor ma świetną pamięć i oko do szczegółów. Jego relacja jest łatwa w czytaniu i nie jest techniczna, a także znacznie wzbogaca wiedzę na temat działania niemieckiej armii pancernej podczas II wojny światowej.