Państwo w zaprzeczeniu: Brytyjska współpraca z paramilitarnymi lojalistami

Opinie czytelników

Książka zawiera szczegółową analizę zmowy brytyjskiego rządu z lojalistycznymi paramilitarystami podczas konfliktu w Irlandii Północnej, opierając się na skrupulatnych badaniach i odtajnionych dokumentach. Chociaż wydaje się oferować cenny wgląd w ten często pomijany aspekt konfliktów, reakcje na tę pracę są spolaryzowane, a niektórzy chwalą jej głębię, a inni potępiają ją jako stronniczą propagandę.

⬤ Dogłębne badania
⬤ cenny wgląd w zmowę brytyjskiego rządu z lojalistycznymi paramilitarystami
⬤ dobrze napisana i pouczająca
⬤ zapewnia inną perspektywę w porównaniu z istniejącą literaturą na temat IRA
⬤ skutecznie wykorzystuje dokumenty państwowe
⬤ edukuje czytelników o złożoności konfliktu.

⬤ Krytycy określają ją jako stronniczą propagandę republikańską
⬤ niektórzy twierdzą, że brakuje jej obiektywizmu i uczciwości
⬤ niektóre zarzuty są kwestionowane z powodu braku dowodów
⬤ kilku czytelników uznało treść za trudną ze względu na mroczną tematykę, a niektórzy uważali, że powtarza ona wcześniej znane informacje.

(na podstawie 27 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A State in Denial: British Collaboration with Loyalist Paramilitaries

Zawartość książki:

Ta skrupulatnie zbadana książka wykorzystuje wcześniej tajne oficjalne dokumenty, aby zbadać splątaną sieć relacji między najwyższymi szczeblami brytyjskiego establishmentu, w tym ministrami gabinetu, wyższymi urzędnikami służby cywilnej, policją / oficerami wojskowymi i służbami wywiadowczymi z lojalistycznymi paramilitarnymi UDA i UVF w latach siedemdziesiątych i wczesnych osiemdziesiątych.

Tajne jednostki armii brytyjskiej, masowe sekciarskie przesiewy, propagandowe „brudne sztuczki”, uzbrajanie sekciarskich zabójców i bezpośrednia odmowa zdelegalizowania największego lojalistycznego gangu zabójców w Irlandii Północnej przez najgorsze dwie dekady konfliktu. Pokazuje, w jaki sposób taktyki takie jak godzina policyjna i internowanie zostały narzucone nacjonalistycznej ludności Irlandii Północnej i jak Londyn wprowadził w błąd Komisję Europejską co do jednostronnego charakteru internowania.

Skupia się w szczególności na odmowie brytyjskiego rządu w sprawie proskrypcji UDA przez dwie dekady - prawdopodobnie najpoważniejszej abdykacji rządów prawa w całym konflikcie. Wcześniej utajnione dokumenty pokazują wyraźny wzorzec oficjalnego zaprzeczania, na najwyższych szczeblach rządu, zakresowi i wpływowi lojalistycznej kampanii zabójstw.